Jak układ odpornościowy uczy się odróżniać dobro od zła?

Autor: Paweł Kisielow
Rok vydání: 2018
Předmět:
Zdroj: Kosmos. 67:509-515
ISSN: 2658-1132
0023-4249
DOI: 10.36921/kos.2018_2437
Popis: Układem odpornościowym zarządzają limfocyty T, których dojrzewaniem i funkcją steruje kwintet cząsteczek: TCR, CD4, CD8, MHC-I i MHC-II. Repertuar cząsteczek TCR, umożliwiający dojrzałym limfocytom T regulację aktywności innych komórek układu odpornościowego oraz rozpoznawanie i niszczenie komórek nowotworowych, zakażonych i obcych – bez atakowania własnych zdrowych - kształtowany jest w grasicy w przeciwstawnych procesach negatywnej i pozytywnejselekcji. Procesom tym poddawane są niedojrzałe limfocyty, których los zależy od stopnia dopasowania receptora TCR do cząsteczek MHC, prezentujących własne antygeny organizmu. Ofiarami negatywnej selekcji są niedojrzałe limfocyty wyposażone w receptory TCR ściśle pasujące do kompleksu antygen/MHC oraz takie, które nie rozpoznają cząsteczek MHC. Ratowane przed śmiercią są limfocyty, które widzą same cząsteczki MHC, co jest im potrzebne do życia, nie widząc prezentowanego przez nie antygenu, a kierunek ich dalszego rozwoju jest dyktowany przez rodzaj rozpoznawanej cząsteczki MHC. Gdy jest to cząsteczka MHC-I, powstają cytotoksyczne limfocyty CD8, które potrafią zabijać „chore“ i obce komórki, a gdy MHC-II, powstają limfocyty CD4 regulujące odpowiedź układu na antygen. Rozpoznanie przez dojrzałe limfocyty T „pasującego“ antygenu wzmacnia sygnał generowany przez kontakt z samą cząsteczką MHC i mobilizuje limfocyty T do wykonywania przeznaczonej im funkcji.
Databáze: OpenAIRE
Externí odkaz: