Ο Άγιος Γρηγόριος Νεοκαισαρείας Πόντου ο Θαυματουργός: Bίος, Έργα και Διδασκαλία του

Jazyk: Greek, Modern (1453-)<br />Greek
Rok vydání: 2023
Předmět:
DOI: 10.26262/heal.auth.ir.346594
Popis: Ο άγιος Γρηγόριος Νεοκαισαρείας Πόντου ο θαυματουργός, ο Μέγας Γρηγόριος, όπως χαρακτηριστικά τον κατονομάζει ο άγιος βιογράφος του Γρηγόριος Νύσσης, είναι ένας από τους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας του τρίτου αιώνα και μία εξέχουσα προσωπικότητα της ιστορίας του πρώϊμου Χριστιανισμού. Η σύγχρονη έρευνα επικεντρώθηκε κατά το πλείστον στην αποτίμηση της παραδοσιακής βιογραφίας του και των πηγών της, ενώ καταβλήθηκε προσπάθεια αναθεωρήσεώς της, θέτοντας σε αμφισβήτηση την ιστορική αξιοπιστία της διακεκριμένης του φυσιογνωμίας. Κρίθηκε, λοιπόν, αναγκαία, στα πλαίσια του παρόντος πονήματος, η έκθεση και ανάπτυξη της καινοτόμας και πρωτοπόρας θεολογικής διδασκαλίας του, η οποία παραθεωρήθηκε ιδιαίτερα από τούς ερευνητές, μέσα από μία σφαιρική και καθ’ ολοκληρίαν, μελέτη και έρευνα σύνολης της γνήσιας διασωθείσης εργογραφίας του. Η σπουδαιότητα της διδασκαλίας του με επίκεντρο τον Τριαδικό Θεό, την δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου, αλλά και την Ενανθρώπηση του Λόγου και τον σωτηριολογικό της σκοπό, έγκειται τόσο στην πρωτοτυπία της όσο και στην ορθή διατύπωσή της, γεγονός που καθιστά τον ιερό πατέρα δημιουργό της παραδόσεως. Χαράσσει τον δρόμο σε μία εποχή που δεν υπήρχαν πρότυπα, ούτε η ακριβής αναφορά των αληθειών της πίστεως των Οικουμενικών Συνόδων. Τυγχάνει της επισημάνσεώς μας πως όλη η διδασκαλία της Εκθέσεως του Γρηγορίου εμπεριέχεται αυτούσια στα έργα μεταγενέστερων επιφανών Πατέρων αλλά και εκκλησιαστικών συγγραφέων, γεγονός που καταδεικνύει την ακεραιότητά της και την ρηξικέλευθη συνεισφορά της. Ακόμα και στο θέμα της απαθείας του Θεού, που πραγματεύεται στο έργο του προς Θεόπομπον, κατέχει περίοπτη θέση μεταξύ των Πατέρων, αφού συνιστά το αρχαιότερο κείμενο για την ουσία και την βούληση του Θεού. Βέβαια, η χαρισματική προσωπικότητα του σκιαγραφείται και μέσα από την πρόδηλη ιεραποστολική του δράση στην περιοχή του Πόντου, καθώς κατέστη η ρίζα και το θέμελο της μεταγενέστερης καππαδοκικής θεολογίας, ευαγγελίζοντας το μήνυμα του Ευαγγελίου σε μια άγονη χριστιανικά περιοχή. Μάλιστα, προκειμένου να αντιμετωπίσει πρακτικά θέματα της εκκλησιαστικής ζωής, καινοτόμησε θεσπίζοντας Κανόνες και ανοίγοντας τον δρόμο για την δημιουργία και την συγγραφή παρόμοιων συναφών κειμένων, φέροντας το κύρος της κανονικότητος στη θεωρία και την πράξη της Εκκλησίας, ακόμα και προ της συνοδικής τους αναγνωρίσεως. Τέλος, πρωτοστάτησε στην τιμή των μαρτυρησάντων, καθορίζοντας ετήσιες εορτές στην μνήμη τους.
Saint Gregory of Neocaesarea Pontus the Thaumaturgus (‘Wonderworker’), the Great Gregory, as his holy biographer, Gregory of Nyssa characteristically names him, is one of the great Church Fathers of the third century and a prominent figure in the history of early Christianity.The contemporary research has mostly focused on the valuation of traditional biography and its sources, while an effort was made to revise it, calling into question the historical reliability of his distinguished personality. Therefore, it was deemed necessary to expose and develop his innovative and pioneering theological teaching, which was particularly overlooked by the researchers, through a global study and research of all the original surviving work.The importance of his teaching centered on the Holy Trinity, the creation of the world and man, but also the Incarnation of the Word and its soteriological purpose, lies both in its originality and in its correct formulation, which makes the holy father the creator of the tradition. It paves the way in a time when there were no patterns, nor the exact reference of the truths of the faith of the Ecumenical Councils. It is worth noting that the teaching of Gregory's Exposition of Faith is included in its entirety in the works of later eminent Fathers as well as ecclesiastical authors, which demonstrates its integrity and ground- breaking contribution. Even on the subject of God's impassibility, which he deals with in his work To Theopompus, he occupies a prominent position among the Fathers, since it is the oldest text on the essence and will of God. Of course, his charismatic personality is also outlined through his evident missionary activity in the Pontus region, as he became the root and the foundation of later Cappadocian theology, evangelizing the message of the Gospel in a barren Christian area. In fact, in order to deal with practical issues of church life, he innovated by enacting Canons and paving the way for the creation and writing of similar related texts, bringing the authority of regularity to the theory and practice of the Church, even before their synodical recognition. Finally, he pioneered the honor of the martyrs, establishing annual holidays in their memory.
Databáze: OpenAIRE
Externí odkaz: