| Popis: |
Kentlerin birçoğu, insanların yaşadıkları yerler ile çalıştıkları, alışveriş yaptıkları ya da boş zamanlarını geçirdikleri alanlar arasında motorlu taşıt kullanımı gerektiren uzun mesafeler olacak şekilde kurgulanmıştır. Ancak son zamanlarda tüm dünyayı etkisi altına alan küresel salgın, ulaşım tercihlerinin ve kentsel mekân kurgularının sorgulanmasına neden olmuştur. Küresel salgınla mücadele kapsamında ulaşımın ve kamusal hareketliliğin kısıtlanması, yaya dostu kentlerin önemini bir kez daha vurgulamıştır. Yaya dostu bir kent; sakinlerinin yürüyerek ya da bisiklete binerek, çok kısa mesafelerde, alışveriş, eğitim, sağlık ve rekreasyon gibi temel ihtiyaçlarını karşılayabildiği bir yaşam ortamıdır. Dünyanın çeşitli kentlerinde; yürümeye elverişlilik düzeyi ve yaya dostu bölgelerin belirlenmesi üzerine giderek artan sayıda araştırma yapılmaktadır. Bu kapsamda çalışmanın amacı; hızlı bir kentleşme sürecinde olan Ordu’nun kent merkezini oluşturan mahalleler ölçeğinde yaya dostu olma potansiyeli yüksek bölgelerin belirlenmesidir. Bu amaç doğrultusunda benimsenen temel metot, kantitatif ve mekânsal bir ölçek olarak geliştirilen Yaya Çevre İndisi (YCI) değerlerinin hesaplanarak mekânsal olarak ortaya konmasıdır. YCI; alan kullanım çeşitliliği indisi (AKCI), kavşak yoğunluğu indisi (KYI), ticari yoğunluk indisi (TYI), nüfus yoğunluğu indisi (NYI) ve park yoğunluğu indisi (PYI) olmak üzere beş alt indisten oluşmaktadır. Çalışma kapsamındaki mahalleler; analiz sonucunda elde edilen Yaya Çevre İndisi değerleri kullanılarak yaya dostu bir çevreye sahip olma yönünden karşılaştırılmıştır. Sonuç olarak; ticaret ve alışveriş alanları yönünden çok sayıda alternatif sunan, alan kullanım çeşitliliğinin yüksek olduğu Yeni, Düz ve Şarkiye mahalleleri YCI değerleri düşük olan mahallelere göre daha yaya dostu çıkmıştır. Yaya dostu olma bakımından en yetersiz mahalleler ise Kirazlimanı, Aziziye ve Güzelyalı mahalleleridir. |
