Popis: |
Η επίδραση αντισυμφυτικών μεμβρανών στην επούλωση διατομής καμπτήρων σε πειραματόζωα έχει ως σήμερα μελετηθεί αρκετά. Αντιθέτως δεν έχει μελετηθεί η επίδραση τους σε περιπτώσεις που έχουμε τενόντιο έλλειμμα στη ζώνη ΙΙ το οποίο αποκαθίσταται με τενόντιο αυτομόσχευμα. Σκοπός της παρούσης μελέτης είναι η διερεύνηση της επίδρασης της αντισυμφυτικής μεμβράνης της Johnson-Johnson στην αποκατάσταση τενοντίου ελλείμματος καμπτήρα στη ζώνη ΙΙ σε κόνικλο.Υλικό-Μέθοδος: Χειρουργήθηκαν συνολικά 30 κόνικλοι Νέας Ζηλανδίας . Σε κάθε πειραματόζωο δημιουργήθηκε τραυματικό έλλειμμα περίπου 3cm στον εν τω βάθει καμπτήρα τένοντα του 1ου και 4ου ή του 2ου και 3ου δακτύλου του δεξιού κάτω άκρου στην Ζώνη ΙΙ. Το έλλειμμα γεφυρώθηκε με ενδοϋμενικό αυτομόσχευμα και στο ένα δάκτυλο τοποθετήθηκε αντισυμφυτική μεμβράνη ενώ στο άλλο όχι. Στις 3 εβδομάδες μετεγχειρητικά χειρουργήθηκαν εκ νεόυ τα 23 πειραματόζωα και ελήφθησαν 23 ζεύγη τενοντίων μοσχευμάτων, τα οποία υπεβλήθησαν σε μελέτη μακροσκοπική και μικροσκοπική-ιστολογική. Στις 6 μετεγχειρητικές εβδομάδες χειρουργήθηκαν για 2η φορά τα υπόλοιπα 7 πειραματόζωα κι ελήφθησαν 14 τενόντια μοσχεύματα (7 ζεύγη) που υπεβλήθησαν σε εμβιομηχανική μελέτη στο Πολυτεχνείο του ΑΠΘ. Αποτελέσματα: Παρατηρήθηκε αντίδραση τύπου ξένου σώματος πέριξ της μεμβράνης και αυξημένη ιστολογικά παρουσία κολλαγόνου τύπου ΙΙΙ στις 3 εβδομάδες μετεγχειρητικά σε όλες τις περιπτώσεις. Στα μοσχεύματα με αντισυμφυτική μεμβράνη στις 3 εβδομάδες μετεγχειρητικά παρατηρήθηκε ιστολογικά σχετική μείωση του κολλαγόνου τύπου ΙΙΙ ως προς αυτά χωρίς μεμβράνη, και μακροσκοπικά της παρουσίας συμφύσεων. Επίσης κατεγράφη ήπια ώς μέτρια αύξηση της έκφρασης της μεταλλοπρωτεινάσης MMP1 και ήπια αύξηση της MMP2. Δεν παρατηρήθηκε διαφοροποίηση στην έκφραση και παρουσία του κολλαγόνου τύπου Ι με ή χωρίς μεμβράνη. Εμβιομηχανικά, στις 6 εβδομάδες μετεγχειρητικά, δε διεπιστώθη στατιστικώς σημαντική διαφορά στη μηχανική αντοχή (μέγιστο φορτίο προ θραύσης) των τενοντίων μοσχευμάτων με ή χωρίς χρήση μεμβράνης (p=0,511>0,05), αλλά είχαμε στατιστικώς σημαντικά μεγαλύτερη ελαστικότητα (μέγιστη επιμήκυνση προ θραύσεως) των μοσχευμάτων που επικαλύφθηκαν με αντισυμφυτική μεμβράνη (p=0,029 |