| Popis: |
Η Μείζων Καταθλιπτική Διαταραχή (ΜΚΔ) αποτελεί σημαντικό πρόβλημα της δημόσιας υγείας με δια βίου επιπολασμό 10-25% στις γυναίκες και 5-12% στους άντρες και συνοδεύεται από διαταραχές των γνωστικών λειτουργιών, ιδιαίτερα της μνήμης, της προσοχής και της ευελιξίας της και των εκτελεστικών λειτουργιών. Τεκμηριωμένα τα γνωσιακά αυτά ελλείμματα επιδεινώνονται από τη χρονιότητα της ΜΚΔ. Παρά τις σημαντικές προόδους στην θεραπευτική αντιμετώπιση της ΜΚΔ, σχεδόν μισοί από τους ασθενείς που πάσχουν από τη διαταραχή δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στη θεραπεία, εμφανίζοντας 'ανθεκτική' ΜΚΔ. Τα δεδομένα μέχρι σήμερα δεν επιτρέπουν την έγκαιρη πρόβλεψη της ανθεκτικότητας της διαταραχής, αν και μείζων ερευνητική προσπάθεια έχει αφιερωθεί μέχρι και σήμερα στην απομόνωση σχετικών προβλεπτικών παραγόντων, με στόχο τη βέλτιστη θεραπευτική προσέγγιση της διαταραχής το νωρίτερο δυνατόν. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς η διάρκεια της κατάθλιψης φαίνεται να επηρεάζει, και μάλιστα με μη αναστρέψιμο τρόπο, τη λειτουργικότητα του κεντρικού νευρικού συστήματος. Σαν συνέπεια, έχουν αναδυθεί τρείς ερευνητικές προσεγγίσεις στην προσπάθεια προσδιορισμού 'τύπων' ανθεκτικής κατάθλιψης. Η πρώτη προσέγγιση, βάσει των κλινικών χαρακτηριστικών του ασθενούς ('κλινικοί υπότυποι' ΜΚΔ) έχει αποδειχθεί ανεπαρκής. Η δεύτερη, βάσει νευροαπεικονιστικών χαρακτηριστικών έχει αναδείξει ορισμένους νευροβιολογικούς παράγοντες με προβλεπτική αξία αλλά δεν έχει μέχρι στιγμής παράσχει βιολογικούς αλγόριθμους που να καθορίζουν αξιόπιστα την αναγκαία και επαρκή θεραπεία για μεμονωμένους ασθενείς, ενώ παράλληλα αποτελεί ακριβή και δυσπρόσιτη προσέγγιση για την πλειονότητα των ψυχιατρικών τμημάτων. Η τρίτη προσέγγιση αποτελεί το συνδυασμό κλινικής και νευροψυχολογικής εικόνας με στόχο το χαρακτηρισμό φαρμακοανθεκτικών υποτύπων ΜΚΔ. Σε εναρμόνιση με αυτή την τελευταία προσέγγιση, ο στόχος της παρούσας διατριβής είναι η διερεύνηση του νευροψυχολογικού υποστρώματος της υποτροπιάζουσας ΜΚΔ που εμφανίζει ανθεκτικότητα στη φαρμακοθεραπεία. Προς εκπλήρωση του στόχου αυτού, στο πλαίσιο τριών μελετών διερευνήθηκαν δύο κλινικοί πληθυσμοί ΜΚΔ που εμφανίζουν φαρμακοανθεκτικότητα, συγκεκριμένα ασθενείς ΜΚΔ με παραπομπή για Ηλεκτροσπασμοθεραπεία και ασθενείς με Δυσθυμική Διαταραχή. Οι πληθυσμοί αυτοί συγκρίθηκαν ψυχομετρικά και νευροψυχολογικά με μη ψυχιατρικούς Μάρτυρες και με ομάδα ελέγχου ασθενών με φαρμακοευαίθητη ΜΚΔ. |
