| Popis: |
Kelâm, felsefe ve fikih usulu alanlarinda doneminin en buyuk âlimlerinden olan Seyfeddin el-Âmidi (o. 631/1233) Kelam’in en onemli meselelerinden biri olan nubuvveti teorik ve pratik olmak uzere iki acidan ele almistir. Teorik acidan nubuvvetin etimolojik ve epistemolojik anlamlarini, Mu’tezile ekolu basta olmak uzere filozoflarin ve diger kelam ekollerinin nubuvvete getirdikleri tanimlar baglaminda zikretmistir. Nubuvvetin akli imkanini ve peygamber gondermenin gerekliligi gibi konulari detaylari ile ortaya koyduktan sonra mucizenin hakikati ve sartlari konusunda genis aciklamalar yapmistir. Pratik acidan ise konu ile ilgili tum teorik bilgilerin Hz. Muhammed’in (s.a.s.) nubuvvetinde tahakkuk ettigini ifade ederek, Mucizeyi Hz. Muhammed’in (s.a.s) peygamberliginin ispati basligi altinda incelemistir. Bu calismada Âmidi’nin nubuvvet konusunda ele aldigi Kur’ân’in i’câz yonleri ve buna yapilan itirazlari degerlendirmesi incelenecektir. |
