| Popis: |
1970’lerde sanayilesmenin yaratmis oldugu ekolojik krize karsi cozumler uretebilmek adina ekolojik bilinc olusturulmasi yonunde yeni fikirler ortaya cikmaya basladi. O yillardan gunumuze kadar gelen surec icinde ekolojik krizin boyutu buyuk olcude artmistir. Ekolojik problemleri cozmek icin kisa vadeli ve yerel olcekli cozumlerden ziyade butuncul bakis acisina sahip olmak buyuk onem tasimaktadir. Butuncul bakis acisi yeni bir yurttaslik anlayisi fikrinin yeniden dusunulmesini gerekli kilmaktadir. Gunumuzde ekolojik yurttaslik yaklasimi demokratik toplumlarda ekolojik sorunlarin cozumu icin gerekli olan ekolojik bilincin olusmasinda en onemli yaklasimlardan biri olarak tartisilmaktadir. Bu calismanin amaci, literaturde yer alan “Ekolojik Yurttaslik” fikrine iliskin tartismalari inceleyerek bir siniflandirma yapmak ve yurttasligin ekolojik boyutunun krize hangi yonleri ile cozum olabilecegini irdelemektir. Bu amacla ekolojik yurttaslik, kamusal alan, ozel alan, devlet, sivil toplum gibi yurttas pratiklerini anlatan temel kavramlar ile iliskilendirilerek, liberal ve radikal olmak uzere iki farkli perspektif uzerinden tartisilmistir. Bu calisma ozelinde yapilan liberal ve radikal ayrimi, literaturde yer alan yurttaslik fikirlerine devletin dâhil edilip edilmemesi noktasinda belirginlesmektedir. Liberal ekolojik yurttaslik anlayisi kapitalist sistem icinde yurttasin donusumunu savunurken, radikal anlayis, devletsiz bir toplumda ekolojik yurttaslik anlayisini ileri surmektedir. |
