Antifibrinolytic therapy for Aneurysmal Subarachnoid Hemorrhage: A Systematic Review and Meta-Analysis

Jazyk: angličtina
Rok vydání: 2022
Předmět:
DOI: 10.26262/heal.auth.ir.337028
Popis: Εισαγωγή: Η υπαραχνοειδής αιμορραγία από ρήξη ανευρύσματος είναι ένας τύπος σοβαρού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου με υψηλή θνητότητα. Ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που συμβάλλει στη δυσμενή πρόγνωση της οντότητας αυτής είναι η επαναιμορραγία μετά την αρχική αιμορραγία. Προκειμένου να μειώσουν τον κίνδυνο επαναιμορραγίας και συνεπώς να βελτιώσουν την κλινική έκβαση ασθενών με ανευρυσματική υπαραχνοειδή αιμορραγία, κάποια κέντρα έχουν εισαγάγει στα θεραπευτικά τους πρωτόκολλα τη χρήση αντι-ινοδολυτικών για την αντιμετώπιση των ασθενών αυτών. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα δεν υπάρχει ομοφωνία σχετικά με τη χρήση των αντι-ινοδολυτικών στην ανευρυσματική υπαραχνοειδή αιμορραγία. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας Συστηματικής Ανασκόπησης και Μετα-ανάλυσης ήταν να αξιολογήσει όλα τα υπάρχοντα στοιχεία αναφορικά με το ρόλο της πρώιμης χορήγησης αντι-ινοδολυτικών (εντός 72 ωρών από την έναρξη των συμπτωμάτων) στην αντιμετώπιση ασθενών με ανευρυσματική υπαραχνοειδή αιμορραγία. Μέθοδοι: Πραγματοποιήσαμε μία Συστηματική Ανασκόπηση και Μετα-Ανάλυση χρησιμοποιώντας Τυχαιοποιημένες Ελεγχόμενες Μελέτες (RCTs), οι οποίες εντοπίστηκαν μετά από εμπεριστατωμένη αναζήτηση του Medline, του Cochrane Central Register of Controlled Trials, καθώς και της γκρίζας βιβλιογραφίας. Η τελευταία αναζήτηση έγινε στις 15 Απριλίου του 2020. Δύο ερευνητές εργάστηκαν ανεξάρτητα εξάγοντας τα σχετικά δεδομένα από τις επιλέξιμες μελέτες, τις οποίες και αξιολόγησαν αναφορικά με τον κίνδυνο συστηματικού σφάλματος. Οι εκβάσεις μας ήταν διχότομες και για το λόγο αυτό υπολογίστηκαν οι λόγοι συμπληρωματικών πιθανοτήτων (odds ratios, ORs) και to 95% διάστημα εμπιστοσύνης (95% CI), ενώ εφαρμόστηκε το μοντέλο τυχαίων επιδράσεων (random-effect model). Πιθανές πηγές ετερογένειας διερευνήθηκαν με ανάλυση ευαισθησίας. Αποτελέσματα: Συμπεριλάβαμε πέντε RCTs με 1207 ασθενείς με ανευρυσματική υπαραχνοειδή αιμορραγία, οι οποίοι έλαβαν τρανεξαμικό οξύ ως αντιινοδολυτικό. Το τρανεξαμικό οξύ μείωσε στατιστικά σημαντικά το ποσοστό επαναιμορραγίας (OR: 0.43, 95% CI: 0.20-0.90), χωρίς ωστόσο να μειώσει τη θνητότητα (OR: 0.95, 95% CI: 0.72-1.24) ή να βελτιώσει την κλινική έκβαση (OR: 1.06, 95% CI: 0.83-1.36) μετά από ανευρυσματική υπαραχνοειδή αιμορραγία. Από την άλλη πλευρά, η χρήση του τρανεξαμικού οξέος συσχετίσθηκε με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης εγκεφαλικού εμφράκτου (OR: 1.73, 95% CI: 1.05-2.88). Συμπεράσματα: Η πρώιμη χορήγηση τρανεξαμικού οξέος σε ασθενείς με ανευρυσματική υπαραχνοειδή αιμορραγία φάνηκε να μειώνει το ποσοστό επαναιμορραγίας. Ωστόσο, δεν αναδείχθηκε μείωση της θνητότητας ή βελτίωση της κλινικής έκβασης, ενώ αυξήθηκε ο κίνδυνος εμφάνισης εγκεφαλικού εμφράκτου. Συμπερασματικά, τα ευρήματά μας δεν υποστηρίζουν τη χρήση του τρανεξαμικού οξέος ως ρουτίνα σε ασθενείς με ανευρυσματική υπαραχνοειδή αιμορραγία.
Background: Aneurysmal subarachnoid hemorrhage (aSAH) is a devastating form of stroke causing substantial case fatality. Rebleeding after the primary hemorrhage is considered as one of the main causes of unfavorable prognosis. Some centers have incorporated antifibrinolytics into their aSAH treatment protocols to reduce the risk of rebleeding and consequently improve clinical outcome. However, there is no consensus on the use of antifibrinolytics in aSAH patients. Aim: To assess the totality of the available evidence regarding the role of early administration of antifibrinolytics (within 72 hours from symptom onset), in the treatment of aSAH. Methods: We conducted a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials (RCTs), which were identified through a comprehensive search of Medline, the Cochrane Central Register of Controlled Trials and grey literature. The search was last updated on 15 April 2020. Two investigators working independently abstracted relevant data and evaluated each eligible study regarding risk-of-bias. Outcome data were dichotomous and were therefore summarized by means of odds ratios (OR) and 95% Confidence Intervals (CIs), while the random-effects model was applied. Potential sources of heterogeneity were explored by sensitivity analyses. Results: Overall we included five RCTs with 1207 aSAH patients where tranexamic acid (TXA) was used as antifibrinolytic. TXA significantly reduced rebleeding rates (OR: 0.43, 95% CI: 0.20-0.90) but failed to decrease mortality (OR: 0.95, 95% CI: 0.72-1.24) or improve clinical outcome (OR: 1.06, 95% CI: 0.83-1.36) after aSAH. Conversely, use of TXA was associated with an increased risk of cerebral infarction (OR: 1.73, 95% CI: 1.05-2.88). Conclusion: Early initiation of TXA in patients with aSAH reduces the incidence of rebleeding. No benefit on mortality or improvement in the clinical outcome was documented while the risk of cerebral infarction was augmented. Our findings do not support routine use of TXA in aSAH patients.
Databáze: OpenAIRE
Externí odkaz: