| Popis: |
Do najczestszych zapalnych ukladowych chorob tkanki lącznej u dzieci nalezy mlodziencze idiopatyczne zapalenie stawow (MIZS). U dzieci z MIZS do objecia procesem chorobowym serca dochodzi u 30–80% przypadkow, natomiast objawy kliniczne wystepują u 3–9% chorych. Celem pracy byla ocena zaburzen funkcji rozkurczowej lewej komory u pacjentow z MIZS. Metody Badaniem objeto 50 dzieci z rozpoznanym wcześniej MIZS. Grupe kontrolną stanowilo 20 zdrowych dzieci. U kazdego pacjenta wykonano badanie echokardiograficzne z oceną funkcji skurczowej i rozkurczowej serca (MPI, E/A, VpMV, AEF). Wyniki Statystycznie istotną roznice stwierdzono pomiedzy wartościami wskaźnika E/A (1,456 ± 0,353 i 1,864 ± 0,385). Wartości fali A w grupach wyniosly średnio 0,6 ± 0,131 m/s i 0,48 ± 0,078 m/s. Wartośc MPI w grupie badanej wyniosla średnio 0,476 ± 0,13. W grupie kontrolnej średnia wartośc MPI wyniosla 0,411 ± 0,075. Średnia wartośc AEF wyniosla 12,09 ± 6,04 kdyn i 6,17 ± 1,9 kdyn. Wartośc VpMV wyniosla średnio 0,7 ± 0,14 m/s i 0,81 ± 0,13 m/s. Wartości te statystycznie istotnie roznily sie miedzy sobą. Nie odnotowano statystycznie istotnej korelacji pomiedzy czasem trwania choroby a ktorymkolwiek ze wskaźnikow opisujących zaburzenia relaksacji lewej komory. Wnioski 1. U pacjentow z MIZS stwierdzono zaburzenia funkcji rozkurczowej lewej komory. 2. W ocenie zaburzen funkcji rozkurczowej lewej komory u pacjentow z MIZS wskazane jest zastosowanie kilku parametrow. Na szczegolną uwage, ze wzgledu na niezaleznośc od innych czynnikow, zaslugują MPI oraz VpMV. 3. Sila wyrzutu przedsionka (AEF) jest wartościowym parametrem oceniającym funkcje rozkurczową lewej komory. |
