| Popis: |
Artykuł prezentuje pracowników naukowych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, którzy w latach 1918-1939 wykładali na kierunku historia. Było ich 49, a wśród nich byli zarówno zawodowi historycy, jak również filozofowie, prawnicy, teologowie i inni. Ich charakterystyki dokonano za pomocą prozopografii. Przedstawiono zatem wyniki przeprowadzonych badań głównie w postaci 19 tabel. Ustalono także odpowiednie kryteria, takie jak: liczba, pochodzenie, wiek, wykształcenie oraz praca w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Wyniki prowadzą do wniosków, że badana grupa zawodowa nie była jednorodna i podlegała częstej fluktuacji. To była jednak cecha charakterystyczna dla wszystkich pracowników naukowych na KUL-u w tym okresie. Wykładowcy w grupie historycznej nie stanowili więc wyjątku. Były jednak i takie osoby, które podejmując pracę w latach 20. czy 30., kontynuowały ją przez następne dziesięciolecia także po zakończeniu wojny. Świadczy to o ich przywiązaniu do uniwersytetu i swojego miejsca pracy. Grupa historyczna, znajdująca się w strukturze Wydziału Nauk Humanistycznych, w okresie międzywojennym była jedną z najbardziej obleganych przez studentów. Świadczy to o zainteresowaniu historią i chęcią jej studiowania. Dokładna analiza wykładowców pokazuje, że władze uniwersyteckie potrafiły temu sprostać i zatrudniały odpowiednich fachowców do realizacji założonego programu studiów. |
