Popis: |
ایمنی در هر نوع آزمایش یکی از موارد بسیار مهم است. آزمایش خمش از جمله آزمونهای مهم برای دستیابی به مشخصههای مواد است. در این مقاله، نرخ دز نمونهی استاندارد برای آزمایش خمش گرافیت در رآکتور تحقیقاتی تهران به دست آمد. با استفاده از استانداردهای مختلف مقدارهای دز در فاصلههای مختلف و دو بازهی زمانی 15 و 40 روز تابشدهی محاسبه شد. محاسبهها با استفاده از دو کد اوریجین و ام. سی. ان. پی. ایکس انجام شد. مقدارهای ناخالصی ماده با استفاده از دو تکنیک فلوئورسانی پرتو ایکس (XRF) و طیفسنجی نشر اتمی پلاسمای جفت شدهی (ICP-AES) اندازهگیری شد. نتیجههای محاسبهها نشان داد که استاندارد کلیبورن و تروبی از استانداردهای دیگر سختگیرانهتر بوده و نمونه پس از گذشت 20 روز از تابشدهی با رعایت فاصلههایی در حدود cm 100 دارای دز کمتر از 1-μSv h 2 برای انجام آزمایشها است. همچنین محاسبههای مربوط به محفظهی انتقال نشان داد که محدودیتی در انتقال نمونهها وجود ندارد. در نهایت میتوان گفت روش به کار گرفته شده در این پژوهش میتواند برای دیگر مواد موجود در قلب رآکتور نیز مورد استفاده قرار گیرد. |