| Popis: |
Cel pracy: Celem badania była ocena zależności pomiędzy ustawieniem kości krzyżowej, kręgosłupa lędźwiowego i piersiowego a ruchomością tułowia w płaszczyźnie strzałkowej u młodych kobiet i mężczyzn.Materiał i metody: Zbadano 64 studentów (33 kobiety i 31 mężczyzn). Średni wiek w badanej grupie wynosił 22,94 ± 1,51 lat. U każdego z badanych jednorazowo zostały wykonane następujące badania: pomiar wysokości i masy ciała, ocena ustawienia i ruchomości kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej z wykorzystaniem Zebris Pointer.Wyniki: Uzyskane wyniki poddano analizie z użyciem odpowiednich narzędzi statystycznych. Uzyskano istotne statystycznie zależności: w ustawieniu kości krzyżowej w stosunku do kręgosłupa lędźwiowego (silna zależność), w ustawieniu kręgosłupa lędźwiowego w stosunku do kręgosłupa piersiowego oraz, tylko w grupie mężczyzn, pomiędzy ustawieniem kręgosłupa piersiowego a ruchomością w kierunku zgięcia w odcinku piersiowym (umiarkowana zależność).Wnioski: U kobiet najczęściej obserwowano poziome ustawienie kości krzyżowej współistniejące z pogłębioną lordozą. Dodatkowo w grupie kobiet częściej obserwowano pogłębioną kifozę piersiową, mniejszy zakres ruchu w kierunku zgięcia i wyprostu w odcinku piersiowym oraz większą ruchomość w kierunku zgięcia i wyprostu w odcinku lędźwiowym niż u mężczyzn. U mężczyzn pionowe ustawienie kości krzyżowej towarzyszyło wypłyceniu fizjologicznej lordozy. Dodatkowo w tej grupie zmniejszenie lordozy wpływało na zwiększenie ruchu do zgięcia w odcinku piersiowym kręgosłupa. Planując program ćwiczeń fizjoterapeutycznych u osoby, u której zanotowano nieprawidłowości w ustawieniu kompleksu lędźwiowo-miedniczego należy indywidualnie dobrać program ćwiczeń. W badaniu należy uwzględnić nie tylko ocenę ustawienia kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego, ale również ruchomość segmentów powyżej i poniżej badanego miejsca uwzględniając różnice międzypłciowe. |
