| Popis: |
Σκοπός της μελέτης είναι η αξιολόγηση του συνδυασμού αντιοξειδωτικών φαρμακευτικών ουσιών Ν-ακετυλοκυστεΐνη (NAC) και Δεφεροξαμίνη (DFO) κατά την ανάταξη της αιμορραγικής καταπληξίας σε χοίρειο πειραματικό μοντέλο αιμορραγίας σε ηπατεκτομή. Μέθοδοι: Για τη διεξαγωγή της πειραματικής μελέτης χρησιμοποιήθηκαν 21 χοίροι. Τα πειραματικά ζώα διαχωρίσθηκαν τυχαία σε τρεις ομάδες: Την ομάδα ελέγχου Α (n=5), την ομάδα ανάνηψης με υγρά μόνο (F, n=8) και την ομάδα ανάνηψης με υγρά και το συνδυασμό NAC και DFO (ND, n=8). Τα ζώα των δύο τελευταίων ομάδων υπεβλήθησαν σε ηπατεκτομή και αιμορραγία από την τραυματική επιφάνεια του ήπατος. Η καταπληξία εγκαταστάθηκε στα πρώτα δέκα λεπτά και διατηρήθηκε για 30 λεπτά σε επίπεδα μέσης αρτηριακής πίεσης 30 με 40 mmHg. Ακολούθησε ανάνηψη των πειραματόζωων με κρυσταλλοειδή και κολλοειδή. Η ομάδα ανάνηψης με αντιοξειδωτικά (ND) έλαβε επιπρόσθετα και διαλύματα αντιοξειδωτικών NAC και DFO σε δόσεις 200 mg/kg και 65 mg/kg αντίστοιχα. Ο συνολικός χρόνος του πειράματος ήταν έξι ώρες. Αποτελέσματα: Το βάρος των ζώων, η απώλεια αίματος, η μάζα του εκταμέντος ήπατος και η μέση αρτηριακή πίεση στο τέλος της περιόδου καταπληξίας ήταν συγκρίσιμα μεταξύ των δύο ομάδων (F και ND). Η ομάδα ND έλαβε στατιστικώς σημαντικά μικρότερες ποσότητες κρυσταλλοειδών και κολλοειδών υγρών ανάνηψης (35% και 42% λιγότερο αντιστοίχως) σε σύγκριση με την ομάδα F. Ο ηπατοκυτταρικός πολλαπλασιασμός, μετρημένος με το δείκτη PCNA βρέθηκε αυξημένος στην ομάδα των αντιοξειδωτικών. Η απόπτωση μετρημένη με το δείκτη κασπάση-3 αποκαταστάθηκε στα επίπεδα της ομάδας ελέγχου Α με τη χορήγηση του συνδυασμού NAC και DFO. Συμπεράσματα: Η παρούσα μελέτη ανέδειξε ότι η συγχορήγηση NAC και DFO σε καταστάσεις αιμορραγικής καταπληξίας προερχόμενες από επεμβάσεις ηπατεκτομών ή ηπατικού τραύματος είναι ωφέλιμη γιατί προσφέρει αιμοδυναμική σταθερότητα και ελαττώνει τον αναγκαίο όγκο υγρών ανάνηψης. Επιπλέον ο συνδυασμός NAC και DFO αποκαθιστά την ενεργειακά απαιτητική απόπτωση και πολλαπλασιασμό των ηπατοκυττάρων, συμβάλλοντας στη διατήρηση της ομοιόστασης του οργάνου. |
