| Popis: |
Πώς μπορεί ο αστικός σχεδιασμός να προάγει μια καλύτερη ζωή μέσα στην πόλη; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά των επιτυχημένων και ελκυστικών δημόσιων χώρων; Ποιες γνώσεις, εργαλεία και τεχνικές χρειαζόμαστε για να σχεδιάσουμε την πόλη με σκοπό την καλύτερη ικανοποίηση των αναγκών των ανθρώπων, αλλά και για ένα βιώσιμο μέλλον; Το βιβλίο απαντά στα παραπάνω ερωτήματα μέσα από την έννοια της «κλίμακας του ανθρώπου», δηλαδή του ανθρωποκεντρικού αστικού σχεδιασμού. Περιλαμβάνει μια επισκόπηση της ιστορίας της πόλης και της πολεοδομίας υπό το πρίσμα της σχέσης της μορφής των οικισμών και των πόλεων με τις δραστηριότητες στο δημόσιο ανοικτό χώρο και τη «ζωή ανάμεσα στα κτήρια». Αναλύει την παράδοση του ανθρωποκεντρικού σχεδιασμού που εμφανίστηκε τη δεκαετία του 1960, ως αντίδραση στη φονξιοναλιστική πολεοδομία, σημαίνοντας ταυτόχρονα τη στροφή στην κλίμακα του φυσικού (υλικού) σχεδιασμού της πόλης. Εστιάζει στη σημασία της παρατηρησιακής έρευνας στο δημόσιο χώρο, ως εργαλείο κατανόησης της αμφίδρομης σχέσης ανθρώπου-χώρου, και στο πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μελέτες και προτάσεις αστικού σχεδιασμού, ανάλογα με τα ζητούμενα και την κλίμακα κάθε project. Απαντά στην ανάγκη για αποσαφήνιση σχεδιαστικών αρχών, αλλά διαφέρει από άλλες, ντετερμινιστικές προσεγγίσεις, καθώς δεν περιέχει καταλόγους με οδηγίες για επιτυχημένο σχεδιασμό. Αντ’ αυτού, κατευθύνει τον αναγνώστη να ανακαλύψει ο ίδιος (και άρα να εμπεδώσει σε βάθος), τις βασικές αρχές ανθρωποκεντρικού σχεδιασμού όσον αφορά την κινητικότητα, το δημόσιο χώρο και την ένταξη της φύσης στην πόλη, μέσα από παραδείγματα και καλές πρακτικές, και μέσω προσωπικής παρατήρησης και διερώτησης. Τέλος, το βιβλίο κλείνει με μια καίρια αναφορά στο «Ανθρωπόκαινο», την περίοδο της Γης στην οποία ήδη βρισκόμαστε: πώς πρέπει, σε επίπεδο στρατηγικού σχεδιασμού του αστικού χώρου, να σκεφτούμε και να δράσουμε για να επαναφέρουμε την ισορροπία στο οικοσύστημα ανθρώπου-χώρου που τόσο βίαια διαταράχτηκε κατά τον τελευταίο αιώνα |
