| Popis: |
Przewlekła choroba oskrzelowo-płucna, której postęp spowodowany jest przewlekłymi zakażeniami, stanowi główną przyczynę hospitalizacji i śmierci osób chorych na mukowiscydozę. Wśród bakterii najczęściej powodujących przewlekłe zakażenia wyróżnia się Staphylococcus aureus oraz Pseudomonas aeruginosa. W celu ustalenia statusu mikrobiologicznego konieczne jest systematyczne wykonywanie badań mikrobiologicznych u każdego pacjenta. Umożliwia to wczesne wykrycie zakażenia patogenami wymagającymi eradykacji (np. Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus oporny na metycylinę) i natychmiastowe jej wdrożenie. W przypadku zaostrzenia choroby oskrzelowo-płucnej zawsze konieczne jest rozpoczęcie antybiotykoterapii zgodnie z dostępnym antybiogramem. Ewentualna modyfikacja leczenia może nastąpić po uzyskaniu aktualnego wyniku posiewu i ocenie stanu pacjenta. Zazwyczaj dawki antybiotyków są wyższe niż w populacji ogólnej, a czas leczenia ulega wydłużeniu. Zakażenie prątkami niegruźliczymi jest rzadkim, mogącym doprowadzić do poważnych następstw powikłaniem. Alergiczna aspergiloza oskrzelowo-płucna i inwazyjna aspergiloza płucna stanowią coraz częstszy problem u pacjentów z mukowiscydozą i wymagają specjalistycznego, monitorowanego leczenia. Postępowanie w zakażeniach bakteryjnych i grzybiczych u osób chorych na mukowiscydozę różni się znacząco od postępowania wdrażanego w populacji ogólnej. Lekarz sprawujący opiekę nad pacjentem z mukowiscydozą musi znać podstawowe zasady terapii zakażeń dróg oddechowych, ponieważ ich właściwe zastosowanie w codziennej praktyce wpływa znacząco na długość i jakość życia pacjentów. |
