| Popis: |
Στη διδακτορική διατριβή με τίτλο "Χάρτης και Τέχνη. Tο χρώμα ως κρίσιμη παράμετρος", επιχειρείται να αναδειχθεί η άρρηκτη σχέση της Χαρτογραφίας με την Τέχνη, μέσω της μελέτης του ρόλου του χρώματος που αποτελεί σημαντικό στοιχείο μορφοποίησης τόσο στα χαρτογραφικά προϊόντα όσο και στα ζωγραφικά έργα. Γίνεται αναφορά στη θεωρία του χρώματος μέσω της επιστημονικής, της ψυχολογικής και της φιλοσοφικής προσέγγισης και εξετάζεται το πώς αναλύεται, περιγράφεται και χρησιμοποιείται το χρώμα τόσο από τους ζωγράφους όσο και από τους χαρτογράφους. Η χρονική τοποθέτηση του θέματος ξεκινά από το τέλος του Μεσαίωνα κατά τον 13ο αιώνα και καταλήγει στις αρχές του 21ου, ενώ η τοποθέτηση στον χώρο γίνεται στη Δυτική Ευρώπη, αφορά δηλαδή κατά κύριο λόγο στον δυτικοευρωπαϊκό πολιτισμό. Σε αυτό το πλαίσιο, διερευνάται η ιστορία του χρώματος στη ζωγραφική, συσχετίζονται οι χαρτογραφικές σχολές με τις καλλιτεχνικές περιόδους, προκειμένου να απαντηθεί το ερώτημα εάν και σε ποιο βαθμό οι χάρτες ακολουθούν τα καλλιτεχνικά ρεύματα και εάν μπορεί να χρησιμοποιηθεί το χρώμα ως στοιχείο αναγνώρισης της σχολής και της αντίστοιχης περιόδου. Για κάθε καλλιτεχνική περίοδο που εξετάζεται, παρατίθενται αντιπροσωπευτικά ζωγραφικά έργα και για κάθε ένα από αυτά, προσδιορίζεται η χρωματική ακολουθία που έχει χρησιμοποιηθεί για τη μορφοποίησή του και καταγράφεται στον χρωματικό κύκλο. Για την ίδια περίοδο, αναζητούνται χάρτες της ίδιας εποχής και με τον ίδιο τρόπο για κάθε έναν από αυτούς προσδιορίζεται και καταγράφεται στον χρωματικό κύκλο η χρωματική ακολουθία στην οποία στηρίζεται. Η σύγκριση των χρωμάτων γίνεται τόσο με περιγραφικούς όρους μέσω του σχολιασμού της απόχρωσης, της φωτεινότητας και του κορεσμού όσο και με ποσοτικούς, μέσω της καταγραφής στον χρωματικό κύκλο, διαδικασία που επιτρέπει την επισκόπηση του εύρους και της θέσης των χρωματικών ακολουθιών. Τα ζωγραφικά έργα αποτελούν πεδίο υλοποίησης των χαρακτηριστικών του χρώματος, πεδίο ανάδειξης των σχέσεων των χρωμάτων και της ταυτόχρονης αντίθεσης και μπορούν να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης για τη δημιουργική χαρτογραφική σύνθεση. Σημειώνεται επίσης, η διαχρονική διαφοροποίηση του χρωματικού χαρακτήρα των χρωμάτων τόσο στο ταξίδι του χρώματος στα ζωγραφικά έργα όσο και στους χάρτες. Η μελέτη των ζωγραφικών έργων και η δυνατότητα αναγνώρισης της αντίστοιχης περιόδου ή του αντίστοιχου καλλιτεχνικού ρεύματος με βάση το πώς χρησιμοποιήθηκε το χρώμα, αποτελεί σημαντικό εφόδιο που μπορεί να αξιοποιηθεί σε βάθος τόσο στη σύνθεση του χάρτη όσο και στην κρίση του χαρτογραφικού αποτελέσματος. Στη διατριβή αυτή παρουσιάζονται ενδελεχώς τα στοιχεία που τεκμηριώνουν τη δυνατότητα σύγκρισης της τυποποίησης του χρώματος στη Ζωγραφική και τη Χαρτογραφία, τη λειτουργία του χρώματος ως συνδετικού κρίκου ανάμεσα στα ζωγραφικά έργα και τους χάρτες σε διάφορες χρονικές και καλλιτεχνικές περιόδους, την άντληση γνώσης από τη διαχρονική διαφοροποίηση των οπτικών χαρακτηριστικών των χρωμάτων και εν τέλει τον διαχρονικό διάλογο Χαρτογραφίας και Τέχνης. |
