پیشبینی نگرانی بارداری بر اساس خودافشایی هیجانی و خودنظمدهی هیجانی
Jazyk: | angličtina |
---|---|
Rok vydání: | 2018 |
Předmět: | |
Zdroj: | Journal of Fundamentals of Mental Health, Vol 20, Iss 4, Pp 252-262 (2018) |
ISSN: | 1684-4300 1028-6918 |
Popis: | مقدمه: نگرانی بارداری، نوع خاصی از استرس است که به ترسها و نگرانیهای مادرانهی مرتبط با بارداری اشاره دارد و دربرگیرندهی نگرانیها درباره سلامتی جنین، نشانههای جسمانی، فرزندپروری، روابط با دیگران و زایمان است. هدف این پژوهش پیشبینی نگرانی بارداری بر اساس خودافشایی هیجانی و خودنظمدهی هیجانی است. روشکار: جامعهی آماری این پژوهش توصیفی شامل تمامی زنان باردار مراجعهکننده به یکی از مراکز مراقبتهای بارداری یزد در خرداد سال 1395 بود که 240 نفر بهصورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای نگرانی بارداری، خودافشایی هیجانی و خودنظمدهی هیجانی استفاده شد. دادهها با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. یافتهها: بین نگرانی بارداری و زیرمقیاسهای خودافشایی هیجانی مانند افسردگی (793/0- =r)، شادکامی (217/0- =r)، حسادت (137/0 =r)، اضطراب (r=-317)، آرامش (244/0- =r)، ترس (518/0- =r) و از زیرمقیاسهای خودنظمدهی هیجانی، راهبردهای نظمجویی متمرکز بر پیشایند (214/0- =r)، و راهبردهای نظمجویی متمرکز بر پاسخ (317/0- =r)، رابطه معنیدار وجود دارد. بر اساس نتایج رگرسیون چندگانه از بین ابعاد خودافشایی هیجانی افسردگی، ترس در سطح 01/0 منفی و حسادت در سطح 05/0 مثبت توانستند نگرانی بارداری را پیشبینی کنند همچنین راهبردهای خودنظمدهی متمرکز بر پیشایند در سطح 05/0 نیز توانست در پیشبینی نگرانی بارداری نقش معنیداری داشته باشد. نتیجهگیری: بر اساس نتایج، خودافشایی و خودتنظیمی هیجانی میتوانند نگرانی بارداری را پیشبینی نمایند. نتایج حاصل از این پژوهش جهت آگاهی زنان باردار از چگونگی تاثیر مهارتهای خودافشایی و خودتنظیمی هیجانی بر اضطراب بارداری میتواند اثر مطلوبی داشته باشد. |
Databáze: | OpenAIRE |
Externí odkaz: |