| Popis: |
Türk edebiyatının önemli isimlerinden biri olan Yunus Emre, 13. ve 14. yüzyıl Anadolu’sunda yaşamıştır. O, şiirlerinde insan merkezli bir dil kullanmış, insanların birlikte yaşama kültürünü ancak karşılıklı sevgi, saygı ve hoşgörü ile oluşturabileceklerine işaret etmiştir. Bu çalışmada ilk olarak Yunus Emre’nin hayatı, Hadis-Sünnet’e yaklaşımı ele alınacak ardından Divan adlı eserinde kullandığı rivayetlerin tespit ve tahlili yapılacaktır. Böylelikle muteber bir halk ozanı olan Yunus’un Hadis/Sünnet yaklaşımı tespit edilecektir. Makalede üzerinde durulan diğer bir husus, bir tasavvuf erbabı olan Yunus’un hadise yaklaşımında ehl-i tasavvufun hadis kullanım geleneğine uygun hareket edip etmediğidir. Kaynaklarda, onun hadis eğitimi alıp almadığı hakkında herhangi bir bilgi bulunamamıştır. Ancak eserinde yer verdiği bazı rivayetlerde hadis ilmine dair bilgi kırıntıları tespit edilmiştir. Bu çalışmada, Divan’da geçen ve mana olarak bir Hadise işaret eden metinler tespit edilmiş, hadis kaynaklarından onların sıhhat durumları belirlenmiş ve ilgili yerler yorumlanmıştır. Neticede, onun Hadis-Sünnet bilgisini, tekkelerdeki klasik hâl eğitimiyle değil, süreli bir tedrisatla almış olabileceği sonucuna ulaşılmıştır. |
