تأثیر سرعت راه رفتن و بار شناختی بر ثبات گام برداری در سالمندان
| Jazyk: | perština |
|---|---|
| Rok vydání: | 2020 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Ṭibb-i Tavānbakhshī, Vol 9, Iss 1, Pp 156-163 (2020) |
| ISSN: | 2252-0414 2251-8401 |
| Popis: | مقدمه و اهداف ازآنجا که انجام هم‌زمان راه رفتن و تکالیف دیگر، از روزمره‌ترین فعالیت‌های انسان به شمار می‌آید و با توجه به این‌که بخش عمده‌ای از زمین خوردن‌های سالمندان حین فعالیت دوتکلیفی اتفاق می‌افتد؛ هدف از تحقیق حاضر "بررسی تأثیر سرعت راه رفتن و بار شناختی بر ثبات گامبرداری در سالمندان" بود. مواد و روش ها ده سالمند (5 مرد و 5 زن) سالم بدون سابقه زمین خوردن به‌صورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت نمودند. از شرکتکنندگان خواسته شد که سه تکلیف راه رفتن روی تردمیل با سرعت‌های ترجیحی، تند و کند را با/بدون اعمال بار شناختی انجام دهند. تکلیف شناختی با کم کردن 3 تایی از یک عدد سهرقمی تصادفی انجام شد. نسبت ثبات گامبرداری (GSR) برای هر یک از شرایط محاسبه گردید. از روش آماری واریانس مکرر دوطرفه برای بررسی اختلاف میانگین‌ها در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. یافته ها یافته‌های تحقیق حاضر نشان داد که نمره عملکرد شناختی با افزایش سرعت کاهش می‌یابد. در سرعت‌های تندتر از سرعت ترجیحی و بار شناختی مقدار GSR بیشتر است (01/0>p). نتیجه گیری نتایج نشان داد که سالمندان از طریق استراتژی‌های مختلف راه رفتن به‌ویژه فاز کوتاهشونده، حمایت دوگانه بیشتری را حین راه رفتن ایجاد می‌کنند تا با افزایش ثبات گامبرداری کمتر سقوط کنند. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|