| Popis: |
S: Tekst se bavi tezom o ekvivalentnosti egzistencijalne i narativne mogućnosti, odnosno, o narativnosti kao, u Hajdegerovom smislu, egzistencijalu. Ovaj pokušaj fenomenološkog vrednovanja narativnosti se ne razgraničava samo od sistemskoteoretskih (Herman Libe) i transcendentalno-filozofskih (Hans Mihael Baumgartner) narativističkih pristupa, nego i od fenomenološkog narativističkog koncepta Vilhelma Šapa, odnosno, njegovog narativističkog holizma i identifikacije sebstva i sopstvene pripovesti. Autor pokazuje da narativizam mora da se shvati u „ontološkom“, odnosno, egzistencijalnoontološkom smislu, a ne ontički, poput Šapa, kao identitet dva bivstvujuća: neke određene osobe i narativne artikulacije njene sopstvene povesti. |
