| Popis: |
Text in Turkish ; Abstract: Turkish and English Includes bibliographical references (leaves 328-343) xvi, 361 leaves Bu çalışmanın temel amacı bir toplumun sosyo-ekonomik yapısını hiyerarşi, inanç, etnisite ve sosyal sınıflar gibi birçok farklı açıdan yansıtan yemek kültürünün resimler üzerinden analizinin mümkün olduğunu göstermektir. Sanat eserleri ve dönemlerin incelenmesinde müzelerin yanı sıra sanat tarihi ile gastronomi bölümlerinin yer aldığı üniversitelerin ve özel kütüphanelerin kaynaklarından yararlanılmıştır. Kültürel veriler incelenerek farklı toplum ve dönemlere ait sanat eserlerinde yer verilen yemek imgesi karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Böylelikle yemek tasviri içeren sanat yapıtlarından yola çıkılarak, bu sanatçıların yaşadığı dönemdeki yemek kültürünün izleri sürülmüştür. Türk yemek kültürünün görsel belleğimizdeki yansımalarına baktığımız zaman, özellikle son iki yüzyılda, modernleşmenin getirdiği yeniliklere ve sorunlara tanık olunmaktadır. Çalışmamız Osmanlı döneminden başlayıp Cumhuriyet dönemini kapsadığından doğal olarak incelenen yapıtların bazıları minyatür, bazıları ise Batılı tarzda yapıtlardan oluşmaktadır. Araştırmamızda Antik Çağ’dan başlayan Batı yemek kültürüyle Türk yemek kültürü arasındaki etkileşimlerin izini sürmek amacıyla Batı yemek kültürü ve bunun resim sanatındaki yansımalarının da ele alınması gerekli görülmüştür. Cumhuriyet dönemiyle birlikte saray mutfağının geride bırakılmış olması ve devletin sanatçıları Anadolu’nun çeşitli yerlerine “Yurt Gezileri” kapsamında, yollaması yönetim şeklindeki değişimi de yansıtmaktadır. Bir başka deyişle Osmanlı’dan gelen monarşik yapının, daha halkçı ve demokratik bir yapıya dönüşmesi, resimler üzerinden de okunabilmektedir. Bu döneme ait örneklerde özellikle köy sofralarının, düğünlerin, halktan insanların, işçilerin resmedilmiş olması bu yaklaşımı doğrular niteliktedir. Kronolojik sıralamadan da anlaşıldığı üzere Türkiye Cumhuriyeti tarihindeki sosyo-kültürel ve politik dönüşümleri yemek sahneli eserler üzerinden okumak mümkündür. Sonuç olarak Türk yemek kültürünün, tıpkı resim sanatında olduğu gibi, çevresindeki kültürlerden yalıtılmış bir biçimde ortaya çıkmadığı görülmüştür. Yemek kültürü yalnızca yenen şeylerden ibaret olmayıp, insanların bir sofra etrafında bir araya geldiği ve yemek yemenin daha sosyal ve ritüelistik yanının temsil edildiği sahnelerden de oluşmaktadır. Bu sahneler resim sanatı tarihinin her döneminde farklı aktarım kalıplarıyla karşımıza çıkmaktadır. The main idea of this study is to show that it is possible to analyse the food culture in a society with pictures that reflect the socio-economic structure by means of hierarchy, belief, ethnicity and social classes. During the study on the artworks and their periods, museums, the departments of history of art and gastronomy, were indicative. The cultural data was studied to show the different food imagery of different societies and periods. And thus starting from the artworks about food and their artists the food culture have been traced. When we look at the reflections of the Turkish food culture in our minds, the novelties and difficulties of the modernization can be observed especially in the last two centuries. Our studies start from the Ottoman period and cover the republic term, therefore some of the artworks appear as miniatures and some in the western style. It has been a must to study the western culture of food sourcing from the ancient times and its reflections on art and the influence on the Turkish food culture. With the commencing of the republic period the palace cuisine was left back and the visits of the government artists to the various places in Anatolia under the name of ‘nationwide tours’ effect the changes in the administration. In other words, the change of monarchy to a more social and public and democratic structure could be seen on the pictures. The samples of this period showing the wedding ceremonies, the village tables, people from the ordinary public and working class appear as approvals. The changes in the history of the Turkish republic can be seen and understood by the chronology in the socio-cultural and politic transformations on the artworks with food theme. As a conclusion, it has been observed that Turkish food culture has not just appeared, isolated from the cultures surrounding it like the pictorial art. Food culture does not only mean of edible things and it reflects ritualistic moments such as people sitting around a table and socializing. And such scenes appear with different transfer patterns in every period of the pictorial art. GİRİŞ Amaç Yöntem Araştırma Modeli Veriler ve Toplanması Kapsam ve Sınırlılıklar TARİH BOYUNCA YEMEK KÜLTÜRÜ Batı Toplumunda Yemek Kültürünün Tarihsel Gelişimi Antik Dönem Kavimler Göçü- Orta Çağ Keşifler ve Yeni Çağ Erken Modern Çağ ve Amerika'nın Keşfi Rönenans Dönemi Endüstri Devrimi Yemek Endüstrisinin Doğuşu Yemek Kültürünün Küreselleşmesi Birinci ve İkinci Dünya Savaşları ve Fast-Food Kültürü Türk Yemek Kültürünün Tarihsel Gelişimi Orta Asya Dönemi Selçuklu Dönemi Osmanlı Dönemi Osmanlı İmparatorluğu Döneminde Sofra Düzeni ve Adabı Osmanlı İmparatorluğu Döneminde Ziyafetlerin Önemi Lokantalar, Kahvehaneler, Seyyar Satıcılar Osmanlı İmparatorluğu Döneminde İstanbul Mutfağı XIX. Yüzyıl Sonrası Osmanlı Yemek Kültürü’nde Köklü Değişimler Türkiyeli Azınlıklar ve Yeme(k) Kültürleri Cumhuriyet Dönemi Cumhuriyet Döneminde Sofra Düzeni ve Adabı Cumhuriyet Sonrası Dönemde Yemek Kültürü 50’li Yıllardan İtibaren Batı Kültürünün Etkileri BATI RESMİNDE DÖNEMLERİNE GÖRE YEMEK TEMALI TASVİRLER Mısır - Antik Yunan – Roma Orta Çağ Rönesans’tan Modernizm’e Modernizm’den Günümüze OSMANLI DÖNEMİNDE YEMEK TEMALI TASVİRLER Minyatürlerde Yemek Sahneleri Osmanlı'da Saray İçi Şenlikler Saray Dışı Günlük Yaşamdan Sahneler Osmanlı'da Batılılaşma Dönemi TÜRK RESMİNDE YEMEK KÜLTÜRÜ Cevat Dereli (1900 – 1989, İstanbul) Fikret Mualla (1903, İstanbul – 1967, Fransa) Turgut Zaim (1906, İstanbul – 1974, Ankara) Bedri Rahmi Eyüboğlu (1911, Trabzon – 1975, İstanbul) Nuri İyem (1915, Aksaray – 2005, İstanbul) Cihat Burak (1915 – 1994, İstanbul) Mümtaz Yener (1918 – 2007, İstanbul) İbrahim Balaban (1921, Bursa) Neşet Günal (1923, Nevşehir – 2002, İstanbul) Nedim Günsur (1924, Ayvalık- 1994, İzmir) Nuri Abaç (1926, İstanbul – 2008, Ankara) İsmet Birsel (1934, İzmir - 2017, İzmir) Altan Gürman (1935, İstanbul – 1976, İstanbul) Neşe Erdok (1940, İstanbul) Gülsün Karamustafa (1946, Ankara) Şahin Paksoy (1952, Ceyhan-Adana) Mevlüt Akyıldız (1956, Ankara) Ali Elmacı (1976, Sinop) SONUÇ Protokol ve Sosyal Davranış Kuralları Oğlanlı Erkekli kır eğlencesi Tercüme-i Miftah Cifr’ül Cami 17. yüzyıl Sünnet Alayı: Şeker Bahçeleri ve Hayvanlar Fil, At, Zürafa, Balık Şeker Süslemeleri Levi Straus, Mutfak Üçgeni Osmanlı Kemhasından Pelerin, Nar ve Saz Yaprağı Motifli |
