| Popis: |
Within the context of the study, the wear of media in dry grinding environment was investigated for high chromium cast iron grinding balls by conducting the laboratory scale experiments with the ball mills. The study aimed at developing a dry test method to compare wear resistance in different types of the grinding media, and to comment on the media wear properties before using it in the industry. Laboratory scale tests are relatively less labor intensive and may enable accurate assessment of the media wear that occurs in industrial applications. Such a study is believed to be beneficial for both the media manufacturers and the dry grinding plants since there is a potential to reduce the costs associated with the wear with the proper media selection. The influences of the characteristics of grinding balls together with the processed materials on media wear were considered in different experimental groups for cement grinding applications where dry grinding prevails. Throughout the thesis study, 35 different test conditions were adjusted where the influences of the grinding media properties, the type of the milled material, material filling inside the ball mill, the type of the milled product and the effects of mill diameter on media wear were discussed. The results obtained in the grinding and tumbling tests were evaluated in relation with the microstructure properties of the grinding balls. The evaluations indicated that increasing the volumetric fractions of the carbides in the microstructure increases the resistance to wear. It was also observed that the amount of the wear increased with the increase in the work indices of the milled materials. In addition, it was found that increasing material filling ratio caused a decrease in the wear of the grinding balls. The mill diameter was found to be an influencing parameter on the wear results and proved that increasing mill diameter cause an increased wear in all six types of grinding media. One of the major outcomes of the study was; independent of the mill diameter and the work indices of the milled material, the measured media wear from the highest to the lowest was in the same order. The wear data of the grinding balls obtained from the laboratory tests was then compared with the industrial scale grinding ball wear to investigate the correlations. As a result of the comparison, it was understood that it is possible to predict the wear performance of the grinding media from the laboratory scale tests before their industrial use. However the expansion of the data base is recommended as a future study for having improved correlation and predicting capabilities. The data obtained as a result of the experimental studies coincides with the information reported in the literature where the influences of chemical composition, microstructure properties and wear resistance of the grinding balls were discussed. It is considered useful to incorporate the test method in the quality control process of cement grinding facilities in order to evaluate the effect of the ball and material properties on grinding media wear. ÖZET i ABSTRACT iii TEŞEKKÜR v İÇİNDEKİLER DİZİNİ vi ŞEKİLLER DİZİNİ viii ÇİZELGELER DİZİNİ x 1. GİRİŞ 1 2. ÇİMENTO ÖĞÜTME 4 2.1. Giriş 4 2.2. Tüp Değirmenler 7 3. AŞINMA 10 3.1. Giriş 10 3.2. Abrasiv Aşınma 12 3.3. Darbe Aşınması 14 3.4. Aşınma Direnci ve Önemi 14 3.5. Yüksek Kromlu Beyaz Dökme Demirlerin Aşınma Özellikleri 15 3.5.1. Karbürler 16 3.5.2. Metal Matris 16 3.6. Aşınma Karakterizasyonu 17 3.6.1. İşaretli Bilya Aşınma Testi 17 3.6.2. Bilyalı Değirmen Aşınma Testi (BMAT) 18 3.6.3. Newmont Testi 19 3.6.4. Bond Aşınma İndeksi 19 4. MATERYAL ve YÖNTEM 21 4.1. Öğütücü Bilya Tipleri 21 4.2. Malzeme Karakterizasyonu 24 4.3. Test Yöntemi 27 4.3.1. Tamburlama Testleri 27 4.3.2. Öğütme Testleri 29 4.3.2.1. Farklı Öğütücü Ortam Grupları ile Öğütme 29 4.3.2.2. Farklı Malzemeler ile Öğütme 30 4.3.2.3. Farklı Malzeme Doluluğu Oranlarında Öğütme 30 4.4. Bilya Aşınması ile İlgili Endüstriyel Gözlemler 32 5. DENEYSEL ÇALIŞMALAR 39 5.1. Deney Yönteminin Tekrarlanabilirliği 39 5.2. Tamburlama Test Sonuçları 42 5.3. Öğütme Test Sonuçları 46 5.3.1. Öğütücü Ortam Özelliklerinin Etkisi 46 5.3.2. Malzeme Özelliklerinin Etkisi 49 5.3.3. Malzeme Doluluğunun Etkisi 51 5.4. Öğütücü Ortamın Mikro Yapı Özelliklerinin Aşınmaya Etkisi 56 5.5. Laboratuvar ve Endüstriyel Ölçekli Test Sonuçlarının Karşılaştırılması 59 6. SONUÇLAR 61 KAYNAKLAR 63 Bu çalışma kapsamında yüksek kromlu beyaz dökme demirden üretilmiş öğütücü bilyalarda kuru öğütme ortamında meydana gelen ortam aşınması bilyalı değirmenlerde gerçekleştirilen laboratuvar ölçekli deneyler ile incelenmiştir. Bu çalışmada, farklı tipteki öğütücü ortamların aşınma dirençlerini karşılaştırmak ve endüstriyel kullanımlarından önce öğütücü ortamın aşınma özelliklerini yorumlamak amacıyla kuru öğütme uygulamasına yönelik bir test yönteminin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Laboratuvar ölçekli testler nispeten daha az iş gücü gerektirmekte ve endüstriyel uygulamalarda meydana gelen öğütücü ortam aşınmasının tutarlı bir şekilde değerlendirilmesini mümkün kılmaktadır. Öğütücü ortam aşınması ile ilgili maliyetlerin uygun ortam seçimi ile azaltılması mümkün olduğundan bu çalışmanın hem ortam üreticileri hem de kuru öğütmenin uygulandığı tesisler için faydalı olacağı düşünülmektedir. Çoğunlukla kuru öğütmenin tercih edildiği çimento öğütme uygulamalarında bilya ve malzeme özelliklerinin ortam aşınması üzerindeki etkisi farklı deney gruplarında değerlendirilmiştir. Toplamda 35 farklı test koşulunda gerçekleştirilen deneylerde öğütücü ortam özellikleri, öğütülen malzemenin türü, malzeme doluluğu oranı ve değirmen çapının ortam aşınması üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Öğütme ve tamburlama testlerinde alınan sonuçlar bilyaların mikro yapı özellikleri ile ilişkili olarak değerlendirilmiştir. Mikro yapıda bulunan karbürlerin hacimsel oranlarındaki artış aşınma direncini olumlu yönde etkilemektedir. Malzemenin Bond iş indeksindeki artış ise aşınma miktarlarında artışa neden olmaktadır. Malzeme doluluğu orandaki artış ile aşınma miktarlarının azaldığı gözlemlenmiştir. Değirmen çapının aşınma sonuçları üzerinde etkili olduğu, değirmen çapındaki artışın altı öğütücü ortam tipinin tamamında aşınma miktarlarının artmasına neden olduğu belirlenmiştir. Çalışmanın önemli sonuçlarından bir diğeri, değirmen çapı veya malzemenin iş indeksi parametrelerinden bağımsız olarak farklı öğütücü bilya gruplarında ölçülen aşınma miktarlarının çoktan aza aynı düzende sıralanmasıdır. Laboratuvar testlerinden elde edilen öğütücü bilya aşınması verileri ile endüstriyel ölçekli aşınma değerleri karşılaştırılarak aralarındaki ilişki incelenmiştir. Karşılaştırma sonucunda öğütücü bilyada aşınma performansının endüstriyel kullanımdan önce laboratuvar ölçekli testler ile tahmin edilmesinin mümkün olduğu anlaşılmıştır. Endüstriyel ve laboratuvar ölçekli aşınma verileri arasındaki ilişkinin geliştirilmesi ve daha doğru tahminler yapabilmek amacıyla gelecekte yapılacak çalışmalar ile veri dizisinin genişletilmesi önerilmektedir. Deneysel çalışmalar sonucunda elde edilen veriler, öğütücü bilya gruplarının kimyasal kompozisyonu, mikro yapı özellikleri ve aşınma direnci arasındaki ilişki hakkında literatürde verilen bilgiler ile uyum içerisindedir. Bilya ve malzeme özelliklerinin aşınma üzerindeki etkisini değerlendirilmesinde kullanılan test yönteminin çimento öğütme tesislerinde kalite kontrol sürecine dahil edilmesinin faydalı olacağı düşünülmektedir. |
