| Popis: |
Amaç: Bu çalışmanın amacı bir üniversite hastanesinin çocuk ergen ruh sağlığı polikliniğinde değerlendirilerek sağlık kuruluna yönlendirilen çocuk ve ergen hastaların sosyodemografik ve klinik özelliklerini belirleyerek çocuk ruh sağlığı alanındaki engellilik ve engelli hakları konusunda yapılan önceki çalışmalara katkı sağlamaktır. Metot: 2016-2017 tarihleri arasında Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Ergen Ruh Sağlığı Hastalıkları Polikliniği'nde değerlendirilen ve Özürlü Sağlık Kurulu'na yönlendirilen 352 çocuk ve ergen alınmıştır. Sosyodemografik ve klinik verileri dosya bilgileri üzerinden geriye dönük olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Hastaların %58'si (n204) erkek %42'si (n148) kız cinsiyettedir. Hasta grubunun yaş ortalaması 7,634,45 olarak saptanmıştır. Başvuru sebepleri arasında ilk sırada gelişimsel becerilerdeki gecikme ve/veya akademik becerilerdeki geriliğe bağlı olarak özel eğitim ihtiyacı (%74,7 n263) gelmekte olup bunu bakım ücreti talebi ve özür oranının belirlenmesine yönelik durum bildirir rapor izlemiştir (%25,3 n89). Hastalarla yapılan klinik görüşme ve değerlendirmelere göre aldıkları psikiyatrik tanılar içinde zekâ geriliği (%36,1 n127), özgül öğrenme güçlüğü (%20,2 n71) ve otizm spektrum bozukluğunun (%11,1 n39) en sık psikiyatrik tanılar olduğu belirlenmiştir Sonuç: Çocukluk çağında zihinsel engellilik, otizm, öğrenme güçlüğü gibi durumların çok erken tespit edilebilmesi ve yapılacak erken eğitsel müdahaleler çocuklardaki engellilik oranını azaltabileceği gibi gerek akademik gerekse sosyal alanda yaşanabilecek işlev kayıplarını büyük oranda telafi edilebilmektedir. Aim: In this study, we aimed to investigate sociodemographic and clinical characteristics of children and adolescents applied to a university of child and adolescent psychiatry unit and referred to the Disability Health Committee. This study results were also aimed to contribute to the previous studies about child and adolescent psychiatry disabilities. Methods: 352 children and adolescents applied to Düzce University Department of Child and Adolescent Psychiatry and referred to University Disability Health Committee between December 2016-2017 were analyzed retrospectively. Results: 58% (n204) of patient group were female and 42% (n148) were male. The mean age was 7.63±4.45. 38.1 % (134) of the cases were in the range of 0-6 years of age, 46 % (162) of the cases were in the range of 7-12 years of age and 15.6 % (55) of the cases were in the range of 13-28 years of age. The most common reasons for admission were special educational needs due to developmental delays and academic problems. (%74,7 n263) and health status report for homecare-payment and salary (%25,3 n89). The most common clinical diagnoses were mental retardation and developmental delay (%36,1 n127), learning disorder (%20,2 n71) and pervasive developmental disorders (%11,1 n39) respectively. Conclusion: In pediatric population early diagnoses of developmental delays, autism spectrum disorders and learning disorders and developing medical and educational strategies would help to reduce disability ratios and also enhance academic and social functionality of children. |
