Kortikosteroidi i šećerna bolest: nove spoznaje i perspektive u liječenju
| Autor: | Jurišić-Eržen, Dubravka, Benko, Koraljka, Starčević-Klasan, Gordana, Jerković, Romana |
|---|---|
| Jazyk: | chorvatština |
| Rok vydání: | 2016 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Medicina Fluminensis : Medicina Fluminensis Volume 52 Issue 2 |
| ISSN: | 0025-7729 |
| Popis: | Kortikosteroidi izazivaju pojavu steroidnog oblika šećerne bolesti mnogobrojnim mehanizmima. Kortikosteroidi povećavaju otpornost na inzulin u stanicama jetre i stanicama drugih tkiva kao što su masno i mišićno tkivo. Imaju štetno djelovanje na beta-stanice gušterače, smanjenja unosa glukoze u stanice i indukcije apoptoze. Čimbenici rizika za razvoj steroidne šećerne bolesti su doza i dugotrajnost primjene kortikosteroida, dob, obiteljska anamneza šećerne bolesti, debljina, rasa i prethodno postojanje šećerne bolesti. Pristup pacijentima sa steroidnom šećernom bolešću je dijeta, tjelovježba i samokontrola glukoze u plazmi. Ako glikemija natašte ili nakon obroka naraste preko 11,1 mmol/l preporučena je primjena inzulina. The mechanism of corticosteroids-induced diabetes mellitus is multifactorial. Corticosteroids induce hepatic and extrahepatic insulin resistance. Corticosteroids have direct harmful effects on insulin-secreting beta cells of the pancreas, decreasing in glucose transport into the beta cells and inducing apoptosis. The risk of corticosteroids-induced diabetes increases with the corticosteroids dosage, duration of therapy, age, family history of diabetes mellitus, obesity, ethnicity and high blood glucose concentrations before corticosteroids therapy. Treatment of patients with corticosteroids-induced hyperglycaemia is diet, exercise and self-monitoring of blood glucose level. Patients with persistent fasting and daytime blood glucose concentrations over 11.1 mmol/L, the treatment with insulin is recommended. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|