Popis: |
The aim of this study was to investigate the effect of permeability enhancers on paracellular drug absorption. For this purpose, acyclovir classified as Class III drug (high solubility and low permeability) according to Biopharmaceutics Classification System and transported via paracellular pathway with passive diffusion was used as the model compound. Effect of excipients with polymer and surfactant properties (chitosan, dimethyl β-cyclodextrin, sodium caprate, sodium lauryl sulphate) on the absorption and permeability of acyclovir across different rat intestinal segments (jejunum, ileum and colon) was investigated using in situ intestinal perfusion studies. Initially, all segments were perfused simultaneously with acyclovir containing perfusion medium, and then perfused with acyclovir and permeability enhancer containing perfusion medium. Metoprolol and phenol red were added as the reference compounds to all perfusion mediums. Acyclovir, metoprolol and phenol red amounts in the samples were determined by means of a validated HPLC method. The results obtained from the perfusion studies indicated that sodium caprate has the highest permeability enhancing effect. Sodium caprate increased the permeability values of acyclovir 6.71-fold im jejunum, 6.83-fold in ileum and 4.14-fold in colon. Dimethlyl β-cyclodextrin has not demonstrated permeability enhancing effect on the selected model compound (acyclovir). On the other hand, although chitosan and sodium lauryl sulphate have permeability enhancing effect this effect was statiscally significant only in the jejunum (p=0.043). Even though, increase in permeation was observed in jejunum and colon, this increase was not significant (p>0.05). The results obtained from this study indicate that permeation enhancing agents can be effective in increasing bioavailability of compounds with low absorption and absorbed via paracellular route. Bu çalışmanın amacı barsaklardan paraselüler ilaç absorpsiyonu üzerine permeabilite artırıcı ajanların etkisinin araştırılmasıdır. Bu amaçla Biyofarmasötik Sınıflandırma Sistemi’ne göre Sınıf III (yüksek çözünürlük ve düşük permeabilite) 'de yer alan ve paraselüler yoldan pasif difüzyonla taşınan asiklovir model ilaç olarak kullanılmıştır. Asiklovirin sıçan barsağının farklı segmentlerinden (jejunum, ileum ve kolon) absorpsiyon ve permeabilitesi üzerine polimer ve sürfaktan özellikteki yardımcı maddelerin (suda çözünen kitosan, dimetil β- siklodekstrin, sodyum kaprat, sodyum lauril sülfat) etkisi in situ intestinal perfüzyon çalışmalarıyla incelenmiştir. Tüm segmentler simultane olarak önce asiklovir içeren perfüzyon çözeltisiyle daha sonra asiklovir ve permeabilite artırıcı ajan içeren perfüzyon çözeltisiyle perfüze edilmiştir. Tüm perfüzyon çözeltilerine referans madde olarak metoprolol ve fenol kırmızısı eklenmiştir. Asiklovir, metoprolol ve fenol kırmızısının numunelerdeki miktarları valide edilmiş HPLC yöntemi kullanılarak tayin edilmiştir. Perfüzyon deneylerinden elde edilen bulgular en yüksek permeasyon artırıcı etkinin sodyum kaprata ait olduğunu göstermiştir. Sodyum kaprat, asiklovirin permeabilite değerlerini jejunumda 6.71 kat, ileumda 6.83 kat ve kolonda 4.14 kat artırmıştır. Dimetil β-siklodekstrinin seçilen model ilaç (asiklovir) üzerine permeabilite artırıcı etkisi gözlenmemiştir. Diğer taraftan suda çözünen kitosan ve sodyum lauril sülfatın permeabilite artırıcı etkisi bulunmakla birlikte, permeasyon artışının istatistiksel olarak anlamlı bulunduğu tek segment ileum olmuştur (p=0.043). Jejunum ve kolonda permeasyon artışı gözlenmesine rağmen bu artış anlamlı değildir (p>0.05). Bu çalışmadan elde edilen bulgular paraselüler yolla absorplanan ve absorpsiyonu düşük olan ilaçların biyoyararlanımını artırmada permeasyon artırıcı ajanların etkisinin olabileceğini göstermektedir. |