Różnorodność dialogowych procesów poznawczych
| Autor: | Olena Yaskorska-Shah, Katarzyna Budzyńska, Marcin Koszowy |
|---|---|
| Předmět: | |
| Zdroj: | Warsaw University of Technology-OmegaPSIR Studia Semiotyczne, Vol 28, Iss 1 (2020) |
| Popis: | DOI: http://doi.org/10.26333/sts.xxviii.13 Celem artykułu jest propozycja ujednolicenia formalnego opisu procesów poznawczych odbywających się w trakcie dialogu w taki sposób, aby możliwa stała się analiza podobieństw i różnic między tymi procesami. Formalne systemy dialogowe dzielą się na dwie podstawowe klasy czy paradygmaty modelowania komunikacji w zależności od tego, jakiego rodzaju kognitywny proces jest przedmiotem opisu danego systemu. Pierwszy z paradygmatów polega na konstruowaniu zestawu reguł dialogowych na wzór logiki dialogowej Lorenzena (1978), zgodnie z którymi gracze wspólnie dążą do wykazania (dowiedzenia) tautologiczności formuły. W takim przypadku będziemy mówili, że system opisuje dialogi formalne i formalny proces poznawczy polegający na dowodzeniu tautologiczności. W ramach drugiego paradygmatu dąży się do zbudowania systemu, wzorującego się na dialektyce formalnej Hamblina (1970), w którym „symuluje się” rzeczywistą praktykę komunikacyjną. W dialogach opisywanych przez te systemy, gracze przeprowadzają poprawną argumentację, tzn. argumentację, która spełnia określone postulaty racjonalności jak np. nie popełnianie błędnego koła w uzasadnianiu. W takim przypadku będziemy mówili o naturalnym dialogu i o naturalnym poznawczym procesie argumentacji. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|