Teorijski i metodološki aspekti istraživanja klime pravednosti u organizacijskom kontekstu

Autor: Ana Jakopec
Jazyk: angličtina
Rok vydání: 2015
Předmět:
Zdroj: Psychological Topics, Vol 24, Iss 3, Pp 517-542 (2015)
Psihologijske teme
Volume 24
Issue 3
ISSN: 1332-0742
1849-0395
Popis: Pravednost je ljudima važna u različitim ulogama, a posebice u radu. Organizacijsku pravednost znanstvenici su tradicionalno istraživali na individualnoj razini analize baveći se pojedinačnim procjenama pravednosti zaposlenika. Iako ova perspektiva ostaje važna, pravednost se može istraživati i na grupnoj razini analize. Klima pravednosti predstavlja zajednički doživljaj pravednosti članova tima. Uobičajeno nastaje učenjem od drugih, odnosno razmjenom socijalnih informacija. Također, zajedničke percepcije pravednosti mogu proizići i iz procesa koji s vremenom čine suradnike sličnijima. Pojedinci i timovi zapravo procjenjuju tri stvari: ishode (distributivna pravednost), procese donošenja odluka (proceduralna pravednost) te interpersonalni tretman (interakcijska pravednost). Timovi, kao i pojedinci, mogu pripisati (ne)pravednost brojnim izvorima dokle god pojedini izvor drže odgovornim za tretman koji doživljavaju. Stoga zaposlenici mogu procjenjivati (klime) pravednosti formalnih autoriteta, poput rukovoditelja ili organizacije u cjelini, ali isto tako i (klime) pravednosti onih koji nad njima nemaju formalni autoritet, odnosno suradnika ili klijenata. Sukladno tomu, zaposlenici mogu istovremeno jedan izvor procjenjivati pravednim, a drugi u potpunosti nepravednim. Percepcije pravednosti, kako individualne, tako i grupne, povezane su s brojnim organizacijski relevatnim ishodima iskazanim u obliku stavova ili ponašanja. Interakcija različitih izvora (klime) pravednosti također ima značajne učinke na (zajedničke) reakcije zaposlenika. Klima pravednosti, kao kolektivni konstrukt, na različite se načine operacionalizira na višoj razini: aditivnim kompozicijskim modelom, modelom direktnog konsenzusa, modelom promjene referentnog okvira, modelom disperzije te modelom procesne kompozicije. U radu je dan pregled dosadašnjih nalaza te smjernice za daljnja istraživanja klime pravednosti.
Fairness is important to people in different roles, especially in the workplace. Scientists have traditionally studied organizational justice at the individual level of analysis, dealing with employees' individual justice evaluations. Although this perspective remains important, justice can be explored at the group level of analysis as well. Justice climate represents team members' shared perception of justice in the workplace. It usually emerges through modeling behavior, or through the social information processing. Shared justice perceptions can originate from the processes that, as the time goes by, make co-workers more similar to one other. Individuals and teams assess three things: outcomes (distributive justice), decision-making processes (procedural justice) and interpersonal treatment (interactional justice). Teams, as well as individuals, can attribute (in)justice to numerous sources, as long as they hold that source accountable for the treatment they are experiencing. Therefore, employees can evaluate formal authorities' justice (climate), such as supervisor or organization as a whole, but the justice (climate) from the ones that do not have the formal authority over each other, their peers or clients. Accordingly, employees can simultaneously perceive one source as entirely fair while the other as completely unfair. Perceptions of justice, both individual and group ones, are associated with numerous organizationally relevant outcomes, expressed in the form of attitudes or behaviors. The interaction of different sources of justice (climate) has significant effects on employees (shared) reactions as well. Justice climate, as a collective construct, is differentially operationalized at the higher level: additive compositional model, direct consensus model, referent-shift approach model, dispersion model and the process composition model. This paper provides an overview of the up-to-date findings, as well as the guidelines for further justice climate research.
La justicia en diferentes papeles es importante para la gente, especialmente en el trabajo. La justicia organizacional fue investigada tradicionalmente por los científicos al nivel individual de análisis, dedicándose a las evaluaciones individuales de la justicia de los empleados. Aunque esta perspectiva sigue siendo importante, la justicia se puede investigar también al nivel grupal de análisis. La justicia de entorno representa la sensación común de justicia de todos los miembros del equipo. Normalmente se crea aprendiendo de los demás, o sea, intercambiando las informaciones sociales. Además, las percepciones comunes de la justicia pueden surgir de procesos que con el tiempo hacen los colaboradores más similares. Individuos y equipos en realidad valoran tres cosas: resultados (justicia distributiva), procesos de tomar la decisión (justicia procedural) y tratamientos interpersonales (justicia interactiva). Los equipos, igual que los individuos, pueden atribuir la (in)justicia a numerosas fuentes, siempre que esta fuente la consideran responsable para el tratamiento que han experimentado. Por eso los empleados pueden evaluar la justicia de autoridades formales, como supervisores u organización en general, pero también la justicia de aquellos que no tienen autoridad formal, o sea, colaboradores o clientes. En consecuencia, los empleados pueden al mismo tiempo considerar una fuente justa y otra completamente injusta. Las percepciones de la justicia, tanto individuales como grupales, están conectadas con numerosos resultados relevantes organizacionalmente, expresados en forma de actitud o conducta. La interacción de diferentes fuentes de la justicia tiene también efectos significativos para las reacciones (comunes) de los empleados. La justicia de entorno, como constructo colectivo, se operacionaliza de diferentes maneras al nivel más alto: modelo de composición aditiva, modelo de consenso directo, modelo de cambio del marco referente, modelo de dispersión y modelo de composición procesal. En el trabajo se ofrece la revisión de investigaciones anteriores, tanto como las directrices para las futuras investigaciones de la justicia de entorno.
Databáze: OpenAIRE