| Autor: |
Kuiters, A.T., de Groot, G.A., Lammertsma, D.R., Jansman, H.A.H., Bovenschen, J. |
| Jazyk: |
Dutch; Flemish |
| Rok vydání: |
2021 |
| Předmět: |
|
| Popis: |
The Dutch otter population is surveyed each year for the Ministry of Agriculture, Nature and Food Quality to monitor its genetic status. Particular attention is given to roadkill mortality and a possible reduction in genetic variation as a result of inbreeding. The aim of the annual survey is therefore twofold: a) to closely monitor the genetic variation within the population, and b) to identify and localise roadkill hotspots. The total number of verified dead otters found in 2020 was 166, again a slight increase, but a significantly lower increase than in previous years. The most likely explanation for this is a reduction in traffic intensity as a result of the Covid-19 measures. The main roadkill hotspots where many otters are still killed were identified for each province. The possibility that relatively more otters were killed on roads due to barrier effects of pumping stations, weirs and sluices located in the vicinity (within a 250 m radius) was also investigated. From DNA profiles obtained from roadkills it can be concluded that the total genetic variation within the Dutch otter population is reasonably stable. The high number of roadkills forms a statistically reliable sample as they represent about 25% of the total number of animals in the population. Jaarlijks wordt in opdracht van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit de Nederlandse otterpopulatie genetisch gemonitord. Belangrijk aandachtspunt is de hoge verkeersmortaliteit en een mogelijke afname van de genetische variatie als gevolg van inteelt. Het doel van de jaarlijkse monitoring is daarom tweeledig: a) een vinger aan de pols houden wat betreft de genetische variatie binnen de populatie en b) het identificeren en lokaliseren van infrastructurele knelpunten. Het aantal geverifieerde doodvondsten in 2020 was met een totaal van 166 weliswaar weer enigszins gegroeid, maar de toename was beduidend minder groot dan in voorgaande jaren. De meest waarschijnlijke verklaring is een afname in verkeersdruk als gevolg van coronamaatregelen. Per provincie zijn de belangrijkste knelpuntlocaties geïdentificeerd van wegen waar nog steeds veel otters sneuvelen in het verkeer. Ook is gekeken of in de nabijheid van gemalen, stuwen en sluizen vanwege een barrièrewerking relatief meer otters sneuvelen op wegen in de naaste omgeving (binnen een straal van 250 m). Op basis van de aangetroffen DNA-profielen in doodvondsten kon worden geconcludeerd dat de totale genetische variatie binnen de Nederlandse otterpopulatie redelijk stabiel is. Met een aandeel van ca. 25% van het totale aantal aanwezige dieren vormen de doodvondsten een betrouwbare steekproef uit de populatie. |
| Databáze: |
OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|
