| Popis: |
Wprowadzenie: Trądzik piorunujący (acne fulminans – AF) to ciężkapostać trądziku zwyczajnego, występująca głównie u chłopców w wiekuokołopokwitaniowym, w której masywnym objawom martwiczymtowarzyszą dolegliwości w zakresie układu kostno-stawowego, objawyogólne oraz odchylenia w wynikach badań laboratoryjnych. Cel pracy: Przedstawienie przypadku pacjenta z trądzikiem zwyczajnym,u którego po włączeniu do leczenia izotretynoiny doszło do dramatycznegopogorszenia i pojawienia się objawów AF. Opis przypadku: Siedemnastoletni chłopiec z dwuletnim wywiademtrądziku grudkowo-krostkowego zgłosił się do Kliniki Dermatologiiz powodu wystąpienia AF z towarzyszącymi objawami ogólnymi(bóle mięśniowo-stawowe, przyspieszony odczyn Biernackiego, białkoC-reaktywne, leukocytoza), które pojawiły się w trakcie leczenia izotretynoiną.Uzyskano bardzo dobry efekt terapeutyczny po leczeniuizotretynoiną, prednizonem oraz klindamycyną. Wnioski: Trądzik piorunujący jest dermatozą, w której konieczne jestszybkie rozpoczęcie wielokierunkowej terapii. Obok leczenia miejscowego,steroidoterapii systemowej oraz antybiotykoterapii w leczeniuAF z powodzeniem stosuje się izotretynoinę. Należy jednak pamiętać,że w początkowym okresie terapii tym lekiem może wystąpić zaostrzeniezmian trądzikowych. |
