| Popis: |
Amaç: Koklear implant (Kİ) ileri ve/veya çok ileri derecede işitme kaybı olan bireylerde işitsel hassasiyetin geri kazanılmasında büyük başarı sağlamaktadır. Ancak müzik gibi kompleks uyaranların anlaşılmasında ciddi kısıtlılıklar yaşanmaktadır. Çalışmamızda Kİ kullanıcılarının müzik algısında gözlenen düşük performansın altında yatan psikoakustik engellerin ve kullanıcılara bağlı etiyolojik değişkenlerin belirlenmesi ve etkilerinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 55 Kİ kullanıcısı ve 15 normal işiten birey değerlendirilmiştir. Clinical Assessment of Music Perception (CAMP) testi yapılan ön çalışma ile kültürümüze adapte edilmiş ve 15 normal işiten birey kontrol grubu olarak kullanılmıştır. Ardından 55 Kİ kullanıcısı CAMP, spektral dalga ayırt etme (SDA) ve temporal modülasyon transfer fonksiyonu (TMTF) testleri ile değerlendirilmiş ve elde edilen sonuçlar istatistiksel olarak analiz edilmiştir. Bulgular: Kİ kullanıcıları CAMP testinin alt testleri olan perde algılama testinde ortalama 3,82 yarım ton, melodi tanıma testinde %17,06 ve tını tanıma testinde %31,27 oranında performans gösterirken normal işiten bireyler aynı testlerden sırasıyla 1,06 yarım ton, %87,50 ve %86,15 performans göstermiştir. Farklı Kİ grupları karşılaştırıldığında ise işitmesini zamanla kaybeden progresif işitme kayıplı bireylerin diğer gruplara göre daha iyi performans gösterdiği görülmüştür. Korelasyon ve regresyon analizleri ile perde algısının spektral ve temporal çözünürlüğe, melodi algısının perde algısı ve spektral çözünürlüğe, tını algısının ise temporal hassas bilgi ve spektral çözünürlüğe önemli derecede bağlı olduğu görülmüştür. Sonuçlar: Müzik algısı birçok değişkenin bir araya geldiği ve etki gösterdiği kompleks bir beceridir ve hem Kİ teknolojisi hem de Kİ kullanıcılarına bağlı engeller nedeniyle kısıtlı bir gelişim gösterebilmektedir. Aim: Cochlear implant (CI) is a highly successful in restoring hearing sensitivity of patients with severe or/and profound hearing loss, yet it is still very limited in terms of complex abilities such as music perception. Our aim is to evaluate the psychoacoustic abilities associated with poor music perception in CI users and also evaluate the effects of subject-related variables on the music perception abilities. Methods: 55 CI users and 15 normal hearing subjects participated in our study. The Clinical Assessment of Music Perception (CAMP) test was adapted for Turkish culture in a preliminary study and 15 normal hearing subjects served as a control group in this study. Preliminary study followed by the assessment of 55 CI users using the CAMP, spectral ripple discrimination (SRD) and temporal modulation transfer function (TMTF) tests and statistical testing. Findings: CI users scored 3,82 semitones, 17,06%, and 31,27%, respectively in the pitch direction discrimination, melody recognition and timbre recognition sub tests of CAMP test. Normal hearing subjects scored 1,06 semitones, 87,50%, and 86,15% in the same tests, respectively. Progressively deafened subjects performed superior compared to subjects with different etiologies in melody recognition test. Correlation and regression analysis showed that spectral resolution have a statistically significant effect on both pitch, melody and timbre sub tests scores and melody recognition is highly affected by pitch perception. Also temporal resolution have a statistically significant effect on the pitch perception and timbre recognition. Conclusion: Music perception is a complex ability with contributions from both psychoacoustic abilities and hearing loss etiologies. Prior music experience to CI use and early intervention can be beneficial for music perception, however CI technology is still limited in spectral and temporal encoding of acoustic signals and this limitation are prevent CI users from better music perception. 114 |
