| Popis: |
Modifikatori i dopune te njihov odnos prema glavi (determinatoru profila) konstrukcije temelj je ustroja svih sintaktičkih jedinica, od sintagme do složene rečenice, gotovo u svim suvremenim sintaktičkim teorijama. Počevši od definicija glave, modifikatora i dopune, u ovome će se izlaganju iz perspektive kognitivne gramatike dati pregled, odnosno oprimjerenje tih odnosa na svim razinama sintaktičkoga ustroja – na razini sintagme, klauze i složene rečenice. Bit će tako ukratko riječi o subjektu, objektu te adverbijalnim dopunama (obveznim i neobveznim) kao glagolskim dopunama, o pridjevskim dopunama i modifikatorima, o premodifikatorima i postmodifikatorima na razini imenske sintagme, o prijedložnim dopunama, o adverbijalnim oznakama kao adverbijalnim modifikatorima te na razini složene rečenice o kompletivnim (dopumbenim) rečenicama i o adverbijalnim rečenicama kao klauzalnoadverbijalnim modifikatorima. Štoviše, modifikacija i komlementacija iznimno su važni odnosi i u morfologiji i tvorbi riječi, pa ćemo se u tom smislu ukratko osvrnuti i na odnos morfološke osnove i nastavka te tvorbene osnove i afiksa. Također ćemo se dotaknuti i dvaju značenja naziva modifikator: s jedne strane kada se govori o semantičkim aspektima ustroja imenske sintagme (skupine), gdje je osobito važno razlikovati modifikatore od determinatora i kvantifikatora, a s druge strane u kontekstu analize sintagmatskih odnosa kako na razini riječi i sintagme tako i na višim sintaktičkim razinama. |
