Autor: |
Vidović, Elvira, Blažic, Roko, Budimir, Martina |
Přispěvatelé: |
Galić, Nives, Rogošić, Marko (ur.). |
Jazyk: |
chorvatština |
Rok vydání: |
2019 |
Předmět: |
|
Popis: |
Celuloza je široko rasprostranjen polisaharid čija građevna jedinica sadrži tri hidroksidne skupine koje omogućuju njenu modifikaciju te primjenu derivata celuloze izvan komercijalno ustaljenih područja (tekstil, papir). U ovom radu provedena je kemijska modifikacija celuloze s kloridom oleinske kiseline kako bi se povećala hidrofobnost celuloze. Vezani, graftirani hidrofobni lanci oleinske kiseline omogućuju interakcije s nepolarnim kapljevinama, kao na primjer naftnim ugljikovodicima, te primjenu celuloze kao posipnog adsorbensa pri onečišćenju okoliša naftnim produktima. Modifikacija celuloze provedena je u homogenim uvjetima pri različitim molarnim omjerima celuloze i oleinske kiseline (1:1, 1:2, 1:3). Modificirana celuloza karakterizirana je infracrvenom spektroskopijom (FTIR) te termogravimetrijskom analizom (TGA). Osim toga ispitano je bubrenje uzoraka u kloroformu te smjesi dizelskog goriva i vode (80 vol.% / 20 vol.%). Infracrvenom spektroskopijom utvrđena je prisutnost karbonilne skupine te dvostruke veze ugljik‐ugljik što ukazuje na uspješnu modifikaciju celuloze kloridom oleinske kiseline. Zabilježena prisutnost vrpce OH skupine u infracrvenom spektru uzorka i s najvećim omjerom celuloza/klorid oleinske kiseline nakon modifikacije ukazuje na stupanj supstitucije manji od 3. Na temelju termogravimetrijske analize utvrđeno je da se toplinska stabilnost celuloze smanjila za ~ 70 °C neovisno o stupnju supstitucije celuloze. Uzorci modificirane celuloze sintetizirani s većim omjerom celuloze i klorida oleinske kiseline (1:2, 1:3) u smjesi dizelskog goriva i vode pokazuju ~ 50 % veći stupanj bubrenja u odnosu na čistu celulozu. Najveći stupanj bubrenja u smjesi dizelskog goriva i vode zabilježen je kod uzorka s omjerom celuloza/klorid oleinske kiseline 1:2. |
Databáze: |
OpenAIRE |
Externí odkaz: |
|