Popis: |
Uvod. Kamenci mokraćnog mjehura čine 5% od ukupne urolitijaze, a veliki kamenci mokraćnog mjehura teži od 100 grama su danas rijetkost. Najčešće su udruženi s infravezikalnom opstrukcijom, uroinfekcijom, neurogenim mokraćnim mjehurom, nefro i/ili ureterolitijazom i češći su u muškaraca. Prikaz slučaja. Bolesnica u dobi o 70 godina dolazi u urološku ambulantu nakon godinu dana učestalih uroinfekcija, dizurije, pritiska u mokraćnom mjehuru, inkontinencije i povremene hematurije. Na ultrazvučnom pregledu mokraćnog sustava se nađe veliki kamenac mokraćnog mjehura bez dilatacije šupljinskog sustava bubrega i bez kamenaca u oba bubrega. Na nativnoj rendgenskoj snimci urotrakta u projekciji mokraćnog mjehura vidi se mineralna sjena koja mjeri 100x90 mm. Laboratorijske vrijednosti krvne slike, bubrežne i jetrene funkcije su bili u granicama referentnih vrijednosti, a u sedimentu urina masa eritrocita i leukocita. Urinokultura je bila pozitivna na E.Coli. Uretrocistoskopija je učinjena kako bismo otklonili opstrukcijsku komponentu. Uretra je bila slobodna i prohodna, a cistoskopiju je bilo nemoguće učiniti radi veličine kamenca koji je zapremao gotovo cijelu šupljinu mokraćnog mjehura. Kod bolesnice smo napravili cistolitotomiju i odstranili kamenac ovalnog oblika dimenzija 100x90 mm, žuto smeđe boje i težine 580 grama. Bolesnica je otpuštena kući deveti dan nakon operativnog zahvata i vađenja urinarnog katetera bez postoperativnih komplikacija. U praćenju je 6 godina nakon operativnog zahvata bez recidiva urolitijaze. Učinjena je kontrolna urografija nakon dvije godine koja je bila uredna. Diskusija. Prevalencija urolitijaze kreće se između 3 i 20% u razvijenim zemljama svijeta, a od toga su kamenci mokraćnog mjehura oko 5%. Kamenci mokraćnog mjehura nastaju najčešće radi otežanog istjecanja urina iz mokraćnog mjehura, neurogene disfunkcije mokraćnog mjehura, stranog tijela u mokraćnom mjehuru ili uroinfekcije. Udruženi su često s nefro i/ili ureterolitijazom, retencijom, urgencijom ili inkontinencijom urina i uroinfekcijom. Dijagnoza velikih kamenaca mokraćnog mjehura se postavlja ultrazvučnim pregledom, rendgenskom nativnom snimkom urotrakta, kompjuteriziranom tomografijom urotrakta i cistoskopijom. Liječiti se mogu otvorenim zahvatom cistolitotomije ili endoskopski cistolitotripsijom. Zaključak. Namjera nam je bila prikazati ovaj slučaj velikog kamenca mokraćnog mjehura koji su danas rijetki, a dogodio se kod žene, bez udružene nefro i/ili ureterolitijaze, bez znakova opstrukcije gornjeg urotrakta kao niti infravezikalne opstrukcije, a u šestogodišnjem postoperativnom praćenju nije zabilježen recidiv litijaze. |