| Popis: |
Izlovljavanje prirodnih populacija jakovske kapice (Pecten jacobaeus Linnaeus, 1758.) u Hrvatskoj obavlja se sporadično i neorganizirano, uglavnom kao sekundarna djelatnost pri ulovu ribe, a kontrolirani uzgoj ne postoji. Istraživanja gonadnog indeksa, prihvata ličinki, stupnja preživljavanje i rast juvenilnih jakovskih kapica prikazana u radu provedena su s ciljem utvrđivanja mogućnosti kontroliranog uzgoja i uvođenja nove vrste u akvakulturnu proizvodnju Hrvatske. Sposobnost obnavljanja populacije varira u vremenu i prostoru, ovisno o hidrografskim karakteristikama ušća. Najpovoljnije razdoblje za kolektiranje mlađi je ožujak/lipanj, a najpovoljnija dubina 6-8 m iznad morskog dna. Vertikalni prihvat mlađi obrnuto je proporcionalan salinitetu. Najniži salinitet na kojem je utvrđen prihvat i preživljavanje ličinki je oko 20 x 10-3, a uspješno kolektiranje moguće je uglavnom pri salinitetima iznad 30 x 10-3. Školjkaši starosti 6 mjeseci, srednje veličine 33, 1 mm± ; ; 5, 5 mm i srednje težine 8, 8 g, za godinu dana, postigli su srednju veličinu 83, 8 mm± ; ; 9, 5 mm i srednju težinu 80, 6 g. Ukupni mortalitet za vrijeme istraživanja iznosio je 33%. |
