| Popis: |
U današnje vrijeme sve je više pacijenata koji su na terapiji antikoagulatnim i antitrom bocitnim lijekovima a podvrgnuti su hitnom ili elektivnom oralno-kirurškom zahvatu. Indikacije ove vrste terapije su prevencija arterijskih (ATE) i venskih tromboembolijskih (VTE) incidenata kao što su srčani udar, ishemijski moždani udar, duboka venska trombo za (DVT) i plućna embolija (PE). Pripremanje ove skupine pacijenata za kirurške zahvate je uvijek izazov za operatera, jer prekid uzimanja terapije dovodi do privremenog porasta tromboembolijskog (TE) rizika, a nastavak uzimanja povećava rizik hemoragije u periope racijskom periodu. Cilj je postići ravnotežu između rizika tromboembolije i rizika krvare nja kod svakog pacijenta koji će biti podvrgnuti invazivnom „krvavom“ postupku. Rizik krvarenja proporcionalan je s opsegom oralno- kirurškog zahvata, te stoga postoji potreba za modifikacijom terapije antikoagulantnim i antitrombocitnim lijekovima. Ukoliko po stoji potreba za prekidom terapije antagonistima vitamina K, ono se provodi 5 dana pri je zahvata a u slučaju visokog tromboembolijskog rizika uvodi se premoštenje heparinom. Direktni antikoagulansi (NOAK) se mogu prekinuti 24 sata u slučaju niskog rizika krva renja, odnosno 48 sati kod višeg rizika krvarenja i poremećene bubrežne funkcije. Dvojna antitrombocitna terapija se ne prekida kod niskog rizika krvarenja nakon nedavnog postav ljenog koronarnog stenta odnosno akutnog koronarnog sindroma, no ukoliko nije mogu ća odgoda zahvata kod visokog rizika krvarenja preporuča se prekinuti klopidogrel ili tika grelor 5 dana, a prasugrel 7 dana prije zahvata, dok se terapija acetilsalicilnom kiselinom ne prekida. Poslijeoperacijski nastavak terapije ovisi o riziku krvarenja i postignutoj hemostazi. |
