| Popis: |
U radu se analizira vizualni roman Cinders (MoaCube 2012) koji je fabularno, tematski i motivski moderna inačica klasičnih bajki o Pepeljugi. U radu se sagledava pojam hipertekstualnosti u dva vida: hipertekstualnost kao odlika grananja narativa i hipertekstualnost kao odnos novonastalog teksta (hiperteksta) prema polazišnom tekstu (hipotekstu). Istražuju se mogućnosti adaptacije klasične bajke u hipertekstualnom okruženju analizom likova po krugu djelovanja i funkcijama koje ostvaruju u priči. Pokazuje se da, iako je vizualni roman hipertekstualno djelo, izbor čitatelja – interaktora u konačnici utječe na stvaranje koherentnog linearnog narativa koji dijeli mnoge sličnosti s klasičnom bajkom. Zatim se istražuje odnos vizualnog romana Cinders prema motivima i događajima u korpusu bajki o Pepeljugi, a kako ih je zabilježila Marian Roalfe Cox (1893). Istraživanje pokazuje da vizualni roman Cinders sa svojim hipotekstom tvori kompleksni hipertekstualan, intertekstualan, arhitekstualan i metatekstualan odnos, čime se ujedno otvaraju mogućnosti novog čitanja klasične bajke o Pepeljugi u suvremenom dobu. |
