Développement du vocabulaire en turc et en français d'élèves bilingues franco-turcs et monolingues turcs et français âgés de 6 à 10 ans
Autor: | Ertek, Betül |
---|---|
Jazyk: | francouzština |
Rok vydání: | 2017 |
Předmět: | |
Druh dokumentu: | Text |
Popis: | L’objectif de cette recherche est d’étudier le développement du vocabulaire en production et en compréhension orales en turc (L1) et en français (L2) des enfants bilingues franco-turcs âgés de 6 à 10 ans en France en comparaison aux enfants monolingues français et turcs. Le test allemand « Wortschatz- und Wortfindungstest für 6- bis 10-Jährige » (Glück, 2011) a été utilisé. Celui-ci a permis d’analyser les stratégies de réponses en fonction de six types de questions posées, les différentes catégories lexicales (1 : vie quotidienne / famille ; 2 : non spécifique et 3 : école), les phénomènes sémantiques, les items connus et non connus des enfants ainsi que leur répertoire linguistique. Le corpus est constitué de 180 enfants dont 60 bilingues, 60 monolingues français et 60 turcs fréquentant le CP, le CE2 et le CM2. Les résultats révèlent un meilleur niveau en L1 en CP puis une amélioration en L2 en CE2 et un écart rapproché en CM2. Les questions difficiles sont les Types 1, 2, 4 et 5 dans les deux langues pour les CP ; 1, 4 et 6 pour les CE2 en L2 et 1, 2, 4 et 5 en L1 alors que pour les CM2, il s’agit du Type 1. Les catégories sémantiques les mieux réussies en L2 sont les 1 et 3 alors qu’en L1, il s’agit de la 2. Les sous-extensions sont nombreuses en CE2 et CM2 dans la L2 alors que les CP ont tendance à sur-extendre. Les bilingues font davantage appel à des stratégies de compensation comme la catégorisation, l’approximation ou la traduction. Le retard constaté pour le vocabulaire total chez les CP est vite rattrapé en CE2. De fortes et positives corrélations (Pearson et al., 1993) ont été constatées entre les langues : plus la L1 est maîtrisée, plus la L2 l’est aussi. This research examine lexical development in receptive and expressive skills in Turkish (L1) and French (L2) of French-Turkish bilingual children aged between 6 and 10 years in France compared to French and Turkish monolinguals. The German test scale “Wortschatz- und Wortfindungstest für 6- bis 10-Jährige” (Glück, 2011) allowed to analyze spoken vocabulary, production and comprehension strategies according to 6 question types, different categories (1: everyday life/family; 2: general; 3: school), semantic phenomena, known and unknown items and their linguistic repertoire. The sample consists of 180 children, including 60 bilinguals, 60 French and 60 Turkish monolinguals composed of first, third and fifth grade pupils. Results show that bilingual have better vocabulary level in their L1 in the first grade and they made good progress in L2 in the third grade and the lexical gaps are significantly reduced in the fifth grade. The most problematic clauses are Types 1, 2, 4 and 5 in the first class; 1, 4 and 6 in L2 and 1, 2, 4, 5 in L1 in the third class whereas they are Type 1 in the fifth class. The most successful semantical category in L2 are the 1 and 3 whereas they are the 2 in L1. The under-extension is more in L2 in the third and fifth classes while the over-extension is more for the first class. Bilinguals make more use of compensation such as categorization, approximation and translation. Bilinguals’ total vocabulary is lower than monolinguals’ however the delay is regain in the third grade. According to the correlation (Pearson et al., 1993), there is a strong and positive correlation between two languages: the more we promote L1 development, the more we promote L2. Bu çalışma Türkiye ve Fransa’daki 6 ile 10 yaş arası çift dilli çocukların tek dilli çocuklara kıyasla anadilleri olan Türkçe ve ikinci dilleri olan Fransızcada anlama ve kullanma becerilerindeki kelime gelişimini araştırmaktır. Kullanılan Alman testi « Wortschatz- und Wortfindungstest für 6- bis 10-Jährige » (Glück, 2011), 6 soru türüne göre sözcük stratejilerinin, 3 farklı kategorinin (1: günlük yaşam/aile; 2: genel; 3: okul), çocukların anlamsal olgularının, bilinen ve bilinmeyen öğelerinin ve dil repertuvarlarının analizlerini yapmamızı sağlamıştır. Derlemimiz 180 çocuktan oluşup 60’ı çift dilli, 60’ı tek dilli Fransız ve diğer 60’ı ise tek dilli Türk birinci, üçüncü ve beşinci sınıf öğrencileridir. Çift dillilerin ilkokul birde ana dillerinde iyi bir sözcük seviyesine sahip olduklarını, üçte ise ikinci dillerinde ilerleme kaydettiklerini ve beşinci sınıfa gelince ise sözcük yetisi farkının azaldığını ortaya koymaktadır. En zor soru türleri birler için 1., 2., 4. ve 5. olurken, üçler için Fransızcada 1., 4. ve 6. Türkçede ise 1., 2., 4. ve 5. olmaktadır. Beşler için her iki dilde 1. soru türüdür. Fransızcadaki en iyi bilinen tümceler 1. ve 3. kategorilerine aittir, oysaki anadilde 2. kategoridir. Anlam daralması üçüncü ve beşinci sınıfta daha fazladır. Birinci sınıfta anlam genişlemesi daha çoktur. Çift dilliler kategorilere ayırma, tahmin etme, çeviri gibi telafi stratejilerine başvurmaktadırlar. Kelime hazinesi daha zayıf öngörülen birinci sınıf çift dilliler, bu farkı üçüncü sınıfta telafi etmekte. Her iki dil arasında müspet ve güçlü bir bağlantı (Pearson et al., 1993) olduğu tespit edilmiştir: anadile ne kadar hakim olunursa ikinci dile de o kadar hakim olunur. |
Databáze: | Networked Digital Library of Theses & Dissertations |
Externí odkaz: |