بررسی استفاده از ایموجی در هنر معاصر بر مبنای آرای لیندا هاچن درباره پارودی
| Autor: | سارا خندابی, عفت السادات افضل طوسی |
|---|---|
| Jazyk: | perština |
| Rok vydání: | 2023 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | Jilvah-i hunar, Vol 15, Iss 3, Pp 40-57 (2023) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 1607-9868 2538-256X |
| DOI: | 10.22051/jjh.2023.42808.1927 |
| Popis: | ایموجیها تصویر- واژههای استاندارد شدهای هستند که به منظور تاکید بر لحن پیام، کارکردهای احساسی، گفتگوگشایی و انتقال وضعیت ذهنی پیام دهنده مورد استفاده قرار میگیرند. علاوه بر نقش گسترده ارتباطی ایموجیها در شبکههای اجتماعی مجازی امروزه شاهد ورود تصاویر ایموجی به سایر زمینههای فرهنگی، تجاری و حتی هنرهای تجسمی هستیم. انتقال این تصاویر از متن فرهنگی به متن هنری و تقلید از آنها چگونه میتواند پارودی ایجاد نماید؟ هدف نوشتار حاضر این است که، با در نظر گرفتنِ «نظریه پارودی لیندا هاچن»، استفاده از ایموجیها در هنر معاصر و چگونگی ایجاد پارودی توسط آنها را تحلیل و بررسی نماید. این پژوهش به لحاظ هدف، پژوهشی بنیادین و بر اساس روشِ پژوهشی توصیفی- تحلیلی است. نوع داده و تجزیه و تحلیل آن کیفی است و در گردآوری دادهها از منابع کتابخانهای استفاده شده است. این نوشتار به کمک نظریه پارودی لیندا هاچن به بررسی هشت نمونه از آثاری (هنر تجسمی) پرداخته است که از تصاویر ایموجی استفاده کردهاند. بر مبنای آرای هاچن، وجود موقعیت آیرونیک در تقلید شرطی مهم در ایجاد پارودی است. او هم‌چنین، برای رابطه پارودی با متن اولیه و رمزگذاری و رمزگشایی آن اهمیت قایل است. نتایج بررسی نشان میدهند، انتقال تصاویر ایموجی از متن فرهنگی به متن هنری موقعیت آیرونیک ایجاد کرده است. این آثار رابطهای شوخطبعانه، بازیوار یا خنثی با متن اولیه خود دارند. هنرمند در رمزگذاری این آثار از کدهای متفاوت زیباییشناسانه، فرهنگی، اجتماعی، روانشناسانه و... استفاده کرده است که مخاطب بنا بر پیشینه فرهنگی و اجتماعی خود قادر به رمزگشایی از آنها خواهد بود. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|