اثر القای شرم و گناه بر عملکرد خودکنترلی در تکلیف در دانشجویان دانشگاه شیراز
| Autor: | مهدی رضا سرافراز, محجوبه پورابراهیمی |
|---|---|
| Jazyk: | perština |
| Rok vydání: | 2022 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | روانشناسی بالینی و شخصیت, Vol 20, Iss 1, Pp 139-150 (2022) |
| Druh dokumentu: | article |
| ISSN: | 2345-2188 2345-4784 |
| DOI: | 10.22070/cpap.2022.7249.0 |
| Popis: | مقدمه: هدف از پژوهش حاضر اثر القای شرم و گناه بر عملکرد خودکنترلی در تکلیف بوده است.روش: پژوهش به روش نیمه‌آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون و پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری، دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی بودند که در نیمسال اول تحصیلی 99-1398 در دانشگاه شیراز تحصیل میکردند. نمونه شامل 64 دانشجو (26 پسر و 38 دختر) بود که با استفاده از نمونهگیری در دسترس و مبتنی بر هدف، و با توجه به معیارهای ورود و خروج از سه کلاس دانشگاه شیراز انتخاب شده و به مقیاسهای افسردگی، اضطراب و استرس (DASS)، خودکنترلی (تانگنی، 2004)، تمایل برای خودکنترلی (یوزیل و بامیستر، 2017) زیرمقیاسهای آمادگی برای شرم و آمادگی برای گناه مقیاس عاطفه خودآگاه-3 (تانگنی، 1989) و پرسشنامه هیجان شرم و گناه پاسخ دادند. سپس شرکتکنندگان سه کلاس در 3 گروه القای شرم، القای گناه و کنترل، در معرض مداخله آزمایشی قرار گرفتند. در دو گروه آزمایش، از طریق یادآوری و نوشتن جزئی یک اشتباه شخصی، احساس شرم یا گناه القا شد و مجدداً هیجانهایشان از طریق پرسشنامه سنجش هیجان شرم و گناه اندازهگیری شد. در نهایت، شرکتکنندگان هر سه گروه، تکلیف پازل غیرقابلحل را انجام دادند.نتایج: نتایج نشان داد که میزان خودکنترلی در شرکتکنندگان گروه گناه بیشتر از گروه شرم و کنترل است، اما بین میزان خودکنترلی گروه شرم و گروه کنترل تفاوت معناداری وجود نداشت.بحث و نتیجهگیری: بر طبق نتایج، هیجانهای خودآگاه گناه و شرم میتوانند خودکنترلی و در نتیجه سازگاری و پایداری افراد در موقعیتهای متعارض را تحت تأثیر قرار دهند. |
| Databáze: | Directory of Open Access Journals |
| Externí odkaz: |
|