A STUDY OF MIRATIVITY IN JAPANESE AND TURKISH

Autor: ÖZBEK, Aydın, KIRA, Esra
Jazyk: angličtina
Rok vydání: 2019
Předmět:
Zdroj: Volume: 6, Issue: 2 569-592
Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi
ISSN: 2147-4958
2147-4419
Popis: Mirativity (Hayret olgusu), dilbilim tipolojisinde nispeten yeni ve dikkate değer birkavramdır. Mirativ ifadelerin birçok dilde kanıtsallık ile dilbilgisel bir bağlantısıbulunmazken, diğer dillerde kişi ve görünüş işaretleyicileri yeni bilgi, zihinselhazırsızlık ve şaşkınlık anlamlarını barındırabilir (Aikhenvald, 2012, p. 436). Türkçekanıtsallık ekinin (-mIş) mirativ anlam uzantısı olduğu dillerden biridir. Benzerşekilde, Japoncada mirativ anlam gramatik bir şekil (-ta) ile ifade edilir. Buçalışmada, Aikhenvald’ın sınıflandırması kullanılarak Japonca ve Türkçedebağlamların ve ünlemliklerin mirativ anlamları üzerindeki kontrolü karşılaştırmalıolarak tartışılmıştır. Bu çalışmada elde edilen bulgular, her iki dilde de mirativity olgusunun zaman ve görünüş sistemlerinden ayrı olarak kiplik kategorisinin bir altsınıfı olduğunu ve kanıtsallık ile bağlantılı olduğunu göstermektedir.
Mirativity is a relatively recent, notable concept in linguistic typology. It is knownthat expressions of mirativity have no grammatical connection to evidential systemsin many languages, while in other languages, person marking systems and aspectualforms can have meanings associated with new, unexpected knowledge and surprise(Aikhenvald, 2012, p. 436). Turkish is one of the languages in which an evidentialmarker, -mIş, has mirative extensions. Similarly, in Japanese, mirative meanings areconveyed through the grammatical form -ta. In this study, we present the control ofexclamatives and contexts on the mirative meanings comparatively in Turkish andJapanese using Aikhenvald’s classification. Our findings indicate that mirativity is asubclass of modality as a separate category from tense and aspect in both Japaneseand Turkish, and their miratives are in relation to evidentiality.
Databáze: OpenAIRE