Malamatism and A Bairami-Malami Poet: Sheikh Sayyed Abd ol-Qader Balkhi

Autor: BAĞCI, Nurgül
Jazyk: turečtina
Rok vydání: 2019
Předmět:
Zdroj: Volume: 6, Issue: 1 164-202
Akademik Tarih ve Düşünce Dergisi
ISSN: 2148-2292
Popis: 9. yüzyılda ortaya çıkmaya başlayantasavvuf düşüncesi, 12. yüzyıldan itibaren tarikat oluşumlarıyla kendinigöstermiştir. Bu dönemden sonra, Anadolu coğrafyası dâhil olmak üzere bütünİslam dünyasında da varlığını hissettirmiştir. Toplum ve devlet hayatındaetkili olan tarikatlar, yüzyıllarca hem kendilerine intisap eden Müslümanlarınmanevi gelişiminin tamamlanmasında hem de devlet elinin ulaşamadığı yerlerdesosyal huzur ve dayanışmanın sağlanmasında önemli rol oynamışlardır. Osmanlıtopraklarında 15. yüzyılda Bayrâmî tarikatının bir kolu olarak ortaya çıkıpgelişen melâmîlik hareketi daha sonraki asırlarda Bayrâmî Melâmîliği(Melâmetîyye-i Bayrâmîyye) olarak adlandırılmış ve Muhammed Nuru’l-Arabi’yekadar devam eden bu dönem, yapılan araştırmalarda tarikatın tarihi gelişimindeİkinci Devre olarak kabul edilmiştir. Bu çalışmada öncelikle “melâmet”, “melâmî”,“melâmîlik” tabirleri hakkında bilgi verilmeye çalışılmıştır. Ardından, 1861yılında ailesiyle birlikte İstanbul’a gelen ve 19. yüzyılın son çeyreği ile 20.yüzyılın ilk çeyreğini kapsayan dönemde İkinci Devre Melâmîleri arasında“kutup” olarak bilinen Şeyh Murâd Buhârî Dergâhı şeyhlerinden SeyyîdAbdülkâdir-i Belhî’nin melâmî tavrı üzerinde durulmuştur. 
The ​​Sufism idea, which began to emerge in the 9th century,showed itself as of the 12th century with the formation of religiouscults. After this period, it was felt in the whole Islamic world, includingAnatolia. These religious cults, which were effective in the lives of thesociety and the state, played an important role in the completion of thespiritual development of Muslims who were active for centuries and in ensuringthe social peace and solidarity in areas where the state could not reach. The Malamatismmovement, which emerged as a branch of the Bairami Cult in the 15th centuryin the Ottoman Territory, was called as the Bairami Malamatism (Melametiyye-iBayramiyye) in ongoing centuries; and continued until Mohammed Nuru’l-Arabithat was accepted as the second period in the historical development of thecult. In the present study, first of all,information was given about the terms “malamat”, “malami” and “malamatism”.Then, the Malami attitude of Sayyed Abd ol-Qader Balkhi, who was one of thesheikhs of the Sheikh Murad Buhari Dervish Lodge, and who was known as “Qutb”among the Second Period Malamatism in the period that covered the late quarterof the 19th century and the first quarter of the 20th centuryafter his arrival in Istanbul in 1861.
Идея суфизма,которая начала возрождаться в 9-м веке, проявила себя в 12-м веке споявлением течений в исламе (тарикатов). После этого периода, включая Анатолию(Малую Азию) она распространилась во всем исламском мире. Эти течения, ставшиеэффективными в жизни общества и государста, сыграли важную роль не только взавершении духовного развития мусульман, которые были активными на протяжениимногих веков, но и в обеспечении социального мира и солидарности в регионахнеподвластным государству. Меламилизм который зародился и развивался в 15 векена территории Османской империи как одно из направлений суфизма Байрами, впоследующие столетия был назван Байрами Мелами и по данным научныхисследований, именно этот период, который продолжался до времени МухаммадНурул-Араби, был вторым периодом в историческом развитии течения в исламе. Вэтой статье прежде всего даны понятия таким терминам как «мелам», «мелами», «меламизм».А далее в статье говорится о меламическом подходе одного из шейхов Сейида АбдулКадира Белхи из суфийского монастыря (текки) Шейха Мурада Бухари, который в1861-ом году вместе с семьей переехал в Стамбул и в конце 19-ого начала 20-ыхвеков стал известным среди Меламистов Второго Этапа под названием “Кутуп” (полюс).
Databáze: OpenAIRE