The place of sonoelastography in characterization of parotid masses
| Autor: | Alkan, Ender, Cevheroğlu, Selman, Özberk, Ömer, Tolu, İsmet, Eryılmaz, Mehmet Ali |
|---|---|
| Přispěvatelé: | Tıp Fakültesi |
| Jazyk: | turečtina |
| Rok vydání: | 2020 |
| Předmět: | |
| Popis: | Amaç: Biz bu çalışmamızda parotis lezyonlarının benign malign ayırımında non invazif yeni bir test olan sonoelastografi etkinliğini araştırdık. Gereç ve yöntem: Bu çalışmada, Haziran 2012-Ekim 2013 tarihleri arasında Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Radyoloji KliniğiUltrasonografi bölümüne, parotis bezi kitlesi ön tanısı ile yönlendirilen 34 hasta prospektif olarak incelendi. Hastaların ultrasonelastografi sonuçları daha sonra kesinleşen histopatolojik tanıları ile karşılaştırmak için kaydedildi. Değerlendirme gerçek zamanlı elastografi yazılımı bulunan ultrasonografi Toshiba aplio MX cihazı ( Toshiba Medikal, Nasu; Japonya) ile 12 MHz probu kullanılarak yapıldı. Elastogramlar elde olunduktan sonra iligili alana ‘region of interest’ (ROI) yardımıyla kitlenin ve aynı hizadaki komşu normal parotis dokusunun gerinimi sayısal değer olarak ölçülüp oranlandı. Bulgular: Değerlendirilen 34 hastanın en küçüğü 14, en büyüğü 85 yaşında olup, yaş ortalamaları 51.76 idi. Hastaların 20’si erkek (%58.82), 14’ü bayan (%41.18) idi. Olguların yapılan histopatolojik değerlendirilmesinde %47.05’i benign tümör, %38.24’ü diğer benign lezyonlar ve % 14.71’i malign tümör tanısı aldı. Sadece tümöral kitleler dikkate alındığında toplam 21 vakanın 16’sı (%76.19) benign (11 pleomorfik adenom, 5 Whartin tümörü) ve 5’i (%23.81) malign idi. Ortalama gerinim oranı değerleri benign kitleler için 1.67±1.29, malign kitleler için ise 2.27±1.55 olarak hesaplandı. Malign ve benign kitlelerin gerinim ortalamasının karşılaştırılmasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p=0.357). Sonuç: Parotis bezi malign ve benign kitlelerin ayırımında sonoelastografinin etkin olmadığını gözlemledik. Objective: In this study, we investigated the effectiveness of sonoelastography, a new noninvasive test in the benign malignant differentiation of parotid lesions. Materials and methods: In this study, 34 patients who were admitted to Konya Education and Research Hospital Radiology ClinicUltrasonography Department between June 2012 and October 2013 with a preliminary diagnosis of parotid gland mass were examined prospectively. The ultrasonelastography results of the patients were recorded to compare with their definitive histopathological diagnosis. The evaluation was performed using a 12 MHz probe with a Toshiba aplio MX device (Toshiba Medikal, Nasu; Japan) with real-time elastography software. After the elastograms were obtained, the strain of the mass and adjacent normal parotid tissue was measured and proportioned with the help of 'region of interest' (ROI) in the relevant area. Results: The youngest of the 34 patients evaluated was 14 years old, the oldest was 85 years old, and the mean age was 51.76. Twenty patients were male (58.82%) and 14 were female (41.18%). In the histopathological evaluation of the cases, 47.05% were diagnosed as benign tumor, 38.24% were other benign lesions and 14.71% were diagnosed as malignant tumor. Considering only tumoral masses, 16 of 21 cases (76.19%) were benign (11 pleomorphic adenoma, 5 Whartin tumor) and 5 (23.81%) were malignant. Mean strain rate values were calculated as 1.67 ± 1.29 for benign masses and 2.27 ± 1.55 for malignant masses. No statistically significant difference was found in comparison of strain mean of malignant and benign masses (p = 0.357). Conclusion: We observed that sonoelastography was not effective in distinguishing malignant and benign masses of the parotid gland. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|