Periton diyalizi hastalarında karotis arter intima media kalınlığı progresyonu ile kardiyovasküler olaylar arasındaki ilişki

Autor: Mustafa Yaprak, Aygul Celtik, Mehmet Ozkahya, Mehmet Nuri Turan, Huseyin Toz, Ercan Ok, Gulay Asci, Meltem Sezis Demirci, Ebru Sevinc Ok, Fehmi Akcicek, Süha Süreyya Özbek
Přispěvatelé: Ege Üniversitesi
Jazyk: angličtina
Rok vydání: 2013
Předmět:
Popis: AMAÇ: Karotis arter intima media kalınlığı (KA-İMK) ölçümü aterosklerotik kardiyovasküler sonlanımlar ile ilişkilidir. Retrospektif olan bu çalışmada, periton diyalizi yapan hastalarda KA-İMK progresyonunun yeni gelişen kardiyovasküler (KV) olaylar üzerine etkisini araştırdık. GEREÇ ve YÖNTEMLER: Periton diyalizi ünitemizde takip edilen hastaların (n=163) dosyaları tarandı. KA-İMK ölçümü olmayan hastalar dışlandı. Bazal KA-İMK ölçümü olan 96 hasta çalışmaya dahil edildi. İkinci KA-İMK ölçümü olan 52 hasta mevcuttu. Ölümcül ve ölümcül olmayan KV olaylar hasta dosyalarından tarandı. BULGULAR: Bazalde ortalama KA-İMK 0.62±0.16 mm (medyan 0.60 mm) idi. İki yıldan fazla süreyle PD yapan hastalarda, bazal KA-İMK 0.60 mm’nin üzerinde olanlarda olmayanlara göre KV olay oranı daha yüksekti (%22.2’ye karşılık %4.2, p=0.041). İkinci kez KA-İMK ölçülen hastalarda ortalama KA-İMK 0.62±0.17 mm’den 0.66±0.17 mm’ye yükseldi (p=0.002). ROC eğrisinde KV olay için saptanan en iyi cut-off değeri 0.0062 mm/ay idi. (AUC 0.752±0.066, p=0.046). Hastalar bu değerine göre iki gruba ayrıldığında aylık progresyonu 0.0062 mm’nin üzerinde olanlarda olmayanlara göre KV olay daha yüksek saptandı (%33.3’e karşılık
OBJECTIVE: Measurement of carotid artery intima-media thickness (CA-IMT) is directly associated with cardiovascular (CV) outcomes. We retrospectively investigated the impact of CA-IMT progression on new CV events in patients on peritoneal dialysis (PD). MATERIAL and METHODS: All PD patients who have been followed in our unit (n=163) were screened. The patients who had no CA-IMT were excluded. Ninety-six patients who had baseline CA- IMT measurement were included. Fifty-two patients had second CA-IMT measurement. Fatal and nonfatal CV events were screened from patients’ charts. RESULTS: At baseline, mean CA-IMT was 0.62±0.16 mm (median 0.60 mm). In patients treated with PD more than 2 years, CV event rate was higher in patients with high CA-IMT (>0.60 mm) compared to the patients with low CA-IMT at baseline (22.2% versus 4.2%, p=0.041). In patients who had second CA-IMT measurement, mean CA-IMT increased from 0.62±0.17 mm to 0.66±0.17 mm (p=0.002). In ROC analysis, best cut-off value of CA-IMT progression was 0.0062 mm/month for prediction of CV events (AUC 0.752±0.066, p=0.046). When patients were grouped according to this cut-off value, CV event rate was higher in patients showed CA-IMT progression above 0.0062 mm/month (33.3% versus 2.7%, p=0.001). In Cox-regression analysis, progression of CA-IMT more than 0.0062 mm/month was only predictor for new CV events (ExpB=14.57, p=0.015). CONCLUSION: Consecutive assessment of atherosclerosis progression by CA-IMT measurement has importance for prediction of new CV events in PD patients. %2.7, p=0.001). Cox regresyon analizinde geleneksel risk faktörleri de değerlendirmeye alındığında, KV olay belirleyicisi sadece aylık KA-İMK progresyonunun 0.0062 mm olması idi (ExpB=14.57, p=0.015). SONUÇ: Periton diyalizi hastalarında KA-İMK ölçümü ile aterosklerozun progresyonunun takibi, yeni gelişebilecek KV olayların belirlenmesinde önemlidir.
Databáze: OpenAIRE