Σωματική άσκηση και δραστηριότητα στην κύηση

Jazyk: Greek, Modern (1453-)<br />Greek
Rok vydání: 2022
Předmět:
DOI: 10.26262/heal.auth.ir.343730
Popis: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η εξέταση της πρόθεσης των εγκύων για σωματική άσκηση στο διάστημα της κύησής τους και η συσχέτιση με το περιγεννητικό αποτέλεσμα και το είδος του τοκετού τους. Πρόκειται για μια ποσοτική μελέτη παρατήρησης που περιέλαβε συνολικά 59 έγκυες με μονήρη και δίδυμη κύηση, στη Θεσσαλονίκη, το χρονικό διάστημα Φεβρουάριος - Αύγουστος 2022. Συμπληρώθηκαν δύο διαδοχικά ερωτηματολόγια από τις ίδιες κατά το 2ο και το 3ο τρίμηνο, όπου συλλέχθηκαν πληροφορίες για το ατομικό και μαιευτικό ιστορικό τους, το είδος σωματικής άσκησης πριν την εγκυμοσύνη αλλά και κατά τη διάρκειά της, ενώ η ηλικία κύησης στον τοκετό και το είδος του συμπληρώθηκαν από τον θεράποντα ιατρό. Κατόπιν της στατιστικής ανάλυσης των αποτελεσμάτων της έρευνάς μας προκύπτει ότι το ποσοστό των γυναικών που γυμναζόταν συστηματικά πριν την εγκυμοσύνη ήταν 73%. Στο 2ο τρίμηνο επέλεξε να ασκηθεί το 52% των εγκύων με το 32% του συνόλου να επιλέγει το περπάτημα ως είδος άσκησης και το 20% άλλη μορφή άσκησης (pilates, yoga, γυμναστική σε τμήματα εγκύων, κολύμβηση κλπ). Στο 3ο τρίμηνο παρατηρήθηκε αύξηση του ποσοστού των ασκούμενων εγκύων (78%), με 93% όσων ασκούνταν στο 2ο τρίμηνο να συνεχίζει σε όλη τη διάρκεια της κύησης, και το 55% των εγκύων που δεν είχαν δραστηριότητα στο 2ο τρίμηνο, να ξεκινάει την σωματική άσκηση στο 3ο τρίμηνο. Το συνολικό ποσοστό των εγκύων χωρίς δραστηριότητα στο 2ο και στο 3ο τρίμηνο ήταν 48% και 22% αντίστοιχα. Ωστόσο, υπήρξαν περιπτώσεις όπου για ιατρικούς λόγους απαγορεύθηκε η σωματική άσκηση (13,5% στο 2ο και 7% στο 3ο τρίμηνο). Οι περιπτώσεις αυτές εξαιρέθηκαν για να μελετηθεί η ελεύθερη επιλογή άσκησης. Διαπιστώθηκε πως στην επιλογή της σωματικής άσκησης στην εγκυμοσύνη συνέβαλαν οι αθλητικές συνήθειες των γυναικών πριν την εγκυμοσύνη με τους κυριότερους παράγοντες που επηρέασαν την επιλογή τους να είναι η συχνότητα, η διάρκεια και το είδος της άσκησης. Παρατηρήθηκε πως στους περισσότερους τομείς που εξετάσθηκαν υπάρχουν διαφορές μεταξύ των ασκούμενων και μη εγκύων, με τις ασκούμενες να παρουσιάζουν μικρότερο BMI στη διάρκεια της κύησης [(ασκούμενες: 2ο τρίμηνο Μ= 25.6, SD=4.95 και 3ο τρίμηνο Μ= 28.8, SD=4.99 ) (μη ασκούμενες : Μ=26.6, SD= 4.04 και Μ= 30, SD=3.92 αντίστοιχα )], χαμηλότερα ποσοστά ΚΤ (ασκούμενες 49% και μη ασκούμενες 67%), μεγαλύτερη εβδομάδα κύησης στον τοκετό [(ασκούμενες Μ=38+6 )(μη ασκούμενες Μ=38)], αλλά και υψηλότερα ποσοστά εμφάνισης ΣΔΚ [(ασκούμενες 33% ) (μη ασκούμενες 17%)]. Όσες έγκυες επέλεξαν σαν τύπο άσκησης την κατηγορία «άλλο» (pilates, yoga, γυμναστική σε τμήματα εγκύων κλπ) παρουσίασαν χαμηλότερες τιμές ΒΜΙ στο 2ο και στο 3ο τρίμηνο (Μ= 22.33, SD= 1.41 και Μ= 25.4, SD= 2.82 αντίστοιχα), χαμηλότερα ποσοστά ΚΤ (27%) και υψηλότερα ΦΤ (72%), δεν εμφάνισε καμία έγκυος ΣΔΚ στο 2ο τρίμηνο και στο 3ο τρίμηνο το ποσοστό ΣΔΚ ήταν 10%. Όσες έγκυες επέλεξαν το περπάτημα σαν αποκλειστικό είδος άσκησης στη διάρκεια της κύησης παρουσίασαν σε σχέση με άλλο τύπο άσκησης, υψηλότερες τιμές ΒΜΙ (2ο τρίμηνο Μ= 27.5, SD=1.4 και 3ο τρίμηνο Μ= 31.4, SD= 4,7) ποσοστό ΣΔΚ 21% στο 2ο και 50% στο 3ο τρίμηνο, υψηλότερο ποσοστό ΚΤ (65%) και χαμηλότερο ΦΤ (35%). Αντίστοιχα, όσες δεν είχαν καμία σωματική άσκηση στη εγκυμοσύνη εμφάνισαν υψηλότερες τιμές στο ΒΜΙ σε όλη τη διάρκεια της κύησης, απουσία ΣΔΚ στο 2ο τρίμηνο και ποσοστό ΣΔΚ 17% στο 3ο τρίμηνο, υψηλότερα ποσοστά τοκετού με ΚΤ (67%) και χαμηλότερα ΦΤ (33%). Επομένως, σημειώθηκε σημαντική διαφορά ως προς την επίδραση στην κύηση και τον τοκετό του είδους της σωματικής άσκησης που επιλέγεται από τις έγκυες μεταξύ «άλλο» και περπάτημα, με το περπάτημα όμως, να μη διαφέρει σημαντικά από την απουσία άσκησης στο διάστημα της εγκυμοσύνης
The aim of this study was to examine the intention of pregnant women for physical exercise during their pregnancy and to relate to the perinatal outcome and the type of their birth. This is a quantitative observational study that included a total of 59 pregnant women with single and twin pregnancies, in Thessaloniki, in the period February - August 2022. Two consecutive questionnaires were completed by them during the 2nd and 3rd trimester, where information was collected on their individual and obstetric history, the type of physical exercise before pregnancy and during it, while the gestational age in childbirth and its type were filled in by the attending physician. The statistical analysis of our research’s results, shows that 73% of women exercised regularly before pregnancy. 52% of pregnant women chose to exercise in the 2nd trimester. 32% of these women chose walking as a type of exercise and 20% another form of exercise (pilates, yoga, gymnastics in pregnant women's classes, swimming, etc.). 78% of pregnant women chose to exercise in the 3rd trimester. 93% of pregnant women who exercised during the 2nd trimester chose to continue exercising during the 3rd trimester as well, and 55% of pregnant women who did not have any physical activity in the 2nd trimester, started exercising in the 3rd trimester. The total percentage of pregnant women without activity in the 2nd and 3rd trimester was 48% and 22%, respectively. However, in some cases physical exercise was prohibited due to medical reasons (13.5% in the 2nd and 7% in the 3rd trimester). The choice of physical exercise in pregnancy seems to be strongly related to the women’ preference of physical activity habits before pregnancy, with the main factors that influenced their choice being the frequency, duration, and type of exercise. Many of our results show significant differences between training and non-training pregnant women. Trainees are related to a lower BMI during pregnancy [(trainees: 2nd trimester M= 25.6, SD=4.95 and 3rd trimester M= 28.8, SD=4.99 ) (non-trainees: M=26.6, SD= 4.04 and M=30, SD =3.92 respectively)], lower percentages of caesarean section (trainees 49% and non-trainees 67%), later gestational age in childbirth [(trainees M=38+6 )(non-trainees M=38)], but also higher rates of incidence of gestational diabetes [(trainees 33%) (non-trainees 17%)]. Pregnant women who chose "other" as the type of exercise (pilates, yoga, gymnastics in pregnant women's classes, etc.) showed lower BMI values in the 2nd and 3rd trimester (M= 22.33, SD = 1.41 and M = 25.4, SD = 2.82 respectively), lower rates of caesarean section (27%) and higher rates of vaginal birth (72%). Finally, none of these women were diagnosed with gestational diabetes in the 2nd trimester while 10% of them presented gestational diabetes in the 3rd trimester. Pregnant women who chose walking as the exclusive type of exercise during pregnancy had, compared to the "other" type of exercise population, higher BMI values (2nd trimester M= 27.5, SD=1.4 and 3rd trimester M= 31.4, SD= 4.7). Gestational diabetes was diagnosed in 21% of them in the 2nd and 50% of them in the 3rd trimester, respectively. Finally, caesarean section rate was higher (65%) and vaginal birth rate was lower (35%). Additionally, those who did not have any physical activity in pregnancy showed higher BMI values during pregnancy, absence of gestational diabetes in the 2nd trimester and presence of the disease in 17% of them in the 3rd trimester, higher rates of caesarean section (67%) and lower rates of vaginal birth (33%). Therefore, it seems that the type of physical exercise chosen by pregnant women has a significant effect on pregnancy and childbirth outcomes. The group of women who chose ‘’other’’ type of exercise is associated with better pregnancy and childbirth outcomes compared to the ‘’walking only’’ group of them. However, the differences do not seem to be significant between the ‘’walking only’’ group and women who do not exercise during pregnancy
Databáze: OpenAIRE
Externí odkaz: