تحلیلی بر مادۀ 36 قانون بیمۀ مصوب 1316
| Jazyk: | perština |
|---|---|
| Rok vydání: | 2015 |
| Předmět: | |
| Zdroj: | پژوهشنامه بیمه, Vol 30, Iss 2, Pp 189-219 (2015) |
| ISSN: | 2251-7731 2251-7723 |
| Popis: | مادۀ 36 قانون بیمه مصوب 1316، «دعاوی ناشی از بیمه» را در صورت گذشت دو سال از تاریخ وقوع «حادثۀ منشأ دعوی»، مشمول مرور زمان می‌داند. مرور زمان مندرج در این ماده، به‌عنوان یکی از مرور زمان‌های استثنایی، به اعتبار خود باقی و از مباحث مهم حقوق بیمه است. در این ماده منظور از «دعاوی ناشی از بیمه»، دعوی است که مستند آن، یک قرارداد بیمه باشد؛ خواه آن قرارداد بین طرفین دعوی تنظیم یافته و خواه بین یکی از آنان (بیمه‌گر) با شخص دیگری که نسبت به دعوی ثالث است. اما تعیین «حادثۀ منشأ دعوی» به‌عنوان مبدأ مرور زمان این دعاوی، مستلزم توجه به نوع بیمه، خواسته و اطراف دعوی است. در این ماده قانون‌گذار با اکتفا به تعیین مدت و مبدأ مرور زمان دعاوی ناشی از بیمه، نسبت‌به سایر شرایط و احکام مرور زمان این دعاوی، سکوت نموده است. دراین‌خصوص باید، از قواعد عام مرور زمان قانون بیمه فرانسه که منبع قانون بیمۀ ما نیز می‌باشد، پیروی نمود نه قواعد عام مرور زمان مندرج در قانون قدیم آیین دادرسی مدنی مصوب 1318 که توسط قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 نسخ شده است. |
| Databáze: | OpenAIRE |
| Externí odkaz: |
|