| Popis: |
01.10.2019 tarihine kadar kullanımı yazar tarafından kısıtlanmıştır. The present study examined transgenerational transmission of trauma over 1999 Marmara Earthquake on children of survivors in terms of metacognitive, emotional and behavioral aspects. Transmission was inferred by looking at two things. First, whether parental earthquake-related memories were transmitted to the next generation was investigated. To do that, to what extent severity of parental exposure to earthquake was related to the child’s inclusion of earthquake memory into his/her biographical knowledge about the parent was measured. Second, whether parental trauma was transmitted to the next generation via some metacognitive, emotional and behavioral outcomes was examined. Participants were assigned to trauma and comparison group based on whether their parents directly experienced the 1999 Earthquake in Kocaeli (Gölcük, İzmit, Karamürsel, Derince) or not. When adolescences were asked to recall 10 most important events from their parent’s life, 65.6% of trauma group and 5.5% of comparison group included 1999 Marmara Earthquake events. However, trauma and comparison group children did not significantly differ from each other on metacognition, emotion regulation, internalizing and externalizing behavior problems. These results indicated that although earthquake related traumatic experiences were transmitted to the next generations through memories, negative impacts of these experiences did not reveal about themselves via next generations’ metacognitive emotional and behavioral problems as measured by quantitative scales. Bu çalışma, travmanın kuşak aşkın aktarımını Marmara depreminde hayatta kalanların çocukları üzerinden, metabiliş, duygu ve davranış düzeyinde incelemektedir. Travma aktarımı iki konu üzerinden çalışılmıştır. Birincisi, ailenin depremle ilgili anılarının gelecek kuşaklara aktarılıp aktarılmadığı araştırılmıştır. Bunun için çocukların ebeveynleri hakkındaki biyografik bilgilere ‘depremle ilgili olayları’ dahil edişinin ebeveynin depreme maruz kalmasıyla ne ölçüde ilişkili olduğu araştırılmıştır. İkincisi, ailenin yaşadığı travmanın sonraki kuşağa üstbiliş, duygusal ve davranışsal açıdan aktarılıp aktarılmadığı incelenmiştir. Katılımcılar, travma ve karşılaştırma grubuna ebeveynlerinin Kocaeli’deki (Gölcük, İzmit, Karamürsel, Derince) 1999 Marmara depremini doğrudan deneyimlemesi ya da bu depremi hiç yaşamamış olmasına göre atanmıştır. Adolesanlardan ailelerinin hayatından 10 önemli olay anlatmaları istendiğinde travma grubunun %65,6’sı, karşılaştırma grubunun ise %5,5’i 1999 Marmara depremiyle ilgili olay anlatmıştır.Buna karşın, gruplar arasında üstbilişler, duygu düzenleme, içsel ve dışsal davranış bozuklukları açısından anlamlı farklılıklar bulunmamıştır. Sonuçlar, depremle ilişkili travmatik deneyimlerin gelecek kuşaklara anılar yoluyla aktarılmasına rağmen, bu deneyimlerin olumsuz etkilerinin sonraki kuşaklarda, ölçek düzeyinde, üstbilişsel, duygusal ya da davranışsal problemler şeklinde ortaya çıkmadığına işaret etmektedir. |
