Multiple myelomda kromozomal aberasyonlar: klinik sonuçlar ve bortezomib’ e yanıt

Autor: AÇIKALIN, Arbil, KILIÇ BAĞIR, Emine, PAYDAŞ, Semra, ALSANCAK, Perihan, ERGİN, Melek
Jazyk: angličtina
Rok vydání: 2019
Předmět:
Zdroj: Cukurova Medical Journal, Vol 44, Iss 2, Pp 395-401 (2019)
Volume: 44, Issue: 2 395-401
Cukurova Medical Journal
ISSN: 2602-3040
2602-3032
Popis: Amaç:Multiple myelom heterojen bir hastalık olup, en etkintedavinin planlanlanabilmesi için kromozomal aberasyonların prognostic veprediktif değerlerinin anlaşılması önemlidir. Bu çalışmada kurumumuzda tanıalmış hastaların kromozomal aberasyonlarının sıklığını ve tedavi seçenekleriile arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık.Gereç ve Yöntem:Ocak2010 ve Aralık 2015 tarihleri arasında kurumumuzda tanı almış multiple myelomluhastalarda, interfaz-floresan in situ hibridizasyon yöntemi ile del(17p13), del(13q14), t(11;14), andt(4;14) kromozomal aberasyonlarınınsıklığını araştırdık. Bu sonuçların, konvansiyonel kemoterapi alan hastalar ilebortezomib tabanlı kemoterapi alan hastalardaki yanıtlarını karşılaştırdık.Bulgular:Seksen hastada (%72.7) en az bir adet kromozomal aberasyon saptandı.En sık saptanan aberasyon del(17p13)(%48.2) idi. Bunu sırasıyla del(13q14)(%40.9), t(11;14) (%16.4), ve t(4;14) (%11.8) takip etmekteydi. Klinikbulgularına ulaşılabilen 67 hastalık grupta, Bortezomib tabanlı kemoterapi alan36 hastanın tedaviye yanıt oranı (%55.6) konvansiyonel kemoterapi alan grubaoranla (%48.4) daha yüksek idi. Kromozomal aberasyonlar ilekarşılaştırıldığında; del (17p13) saptananhastaların Bortezomib tabanlı kemoterapiye yanıtları (%63.2), konvansiyonelkemoterapi alanlardan (%50) daha yüksek saptandı. Benzer şonuç; del (13q14) saptanan hastalardada gözlendi (Bortezomib alanlarda %61.5, konvansiyonel kemoterapi alanlarda%50).Sonuç: Bortezomib içeren tedaviler özellikle del (17p13) ve del (13q14) aberayonusaptanan hastalarda daha iyi sonuç vermektedir.
Purpose: Multiple myeloma is a heterogeneous disease, for which an understanding of the prognostic and predictive value of chromosomal aberrations is necessary to prescribe the most appropriate therapy. We aimed to document the frequencies of chromosomal aberrations in our institute and searched the relationships between therapy regimens and chromosomal aberrations. Materials and methods: We analyzed the frequency of del(17p13), del(13q14), t(11;14), and t(4;14) in patients with MM by interphase-fluorescent in situ hybridization who were diagnosed between January 2010 and December 2015 in our institute. We researched the relationship between response to conventional chemotherapy and Bortezomib based chemotherapy.Results: Eighty patients (72.7%) had at least one chromosomal aberration. The most frequently observed aberration was del(17p13) (48.2%), followed by del(13q14) (40.9%), t(11;14) (16.4%), and t(4;14) (11.8%). In clinically analyzed subgroup (n=67), 36 patients who received Bortezomib based chemotherapy showed a higher response rate (55.6%) than conventional chemotherapy group (48.4%). With respect to chromosomal aberrations, response rates were higher in Bortezomib based therapy group (63.2%) than conventional chemotherapy group (50%) in del (17p13) positive patients as well as in del (13q14) positive patients (61.5% in Bortezomib based, 50% in conventional chemotherapy group). Conclusion: Bortezomib-containing regimens may have beneficial effects on the clinical outcome of patients with del (17p13) and del (13q14).
Databáze: OpenAIRE
Externí odkaz: